Η Mollie Pearce έχει αρχίσει να γίνεται γνωστή όχι μόνο από το βρετανικό τηλεπαιχνίδι «The Traitors» όπου συμμετείχε αλλά και ως σύμβολο ατόμων με αναπηρίες – όχι πάντα τόσο ορατές – καθώς στα 22 χρόνια της τα σοβαρά προβλήματα υγείας της δεν στέκονται εμπόδιο στα όνειρά της.
Γεννήθηκε χωρίς δάχτυλα στο δεξί χέρι της και από τα έντεκά της υπέφερε από σοβαρή ελκώδη κολίτιδα που την ανάγκασε, επτά χρόνια αργότερα, να υποβληθεί σε κολοστομία και να ζει έκτοτε με τον ειδικό σάκο προσκολλημένο στην κοιλιά της.
Η διάγνωση ήρθε όταν οι γονείς της τη βρήκαν λιπόθυμη στο ντους και τη μετέφεραν εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Από τότε ζούσε με μεγάλα διαστήματα κορτιζόνης, το πρόσωπό της είχε πρηστεί και γενικά, όπως θυμάται σήμερα, δεν ήταν και στην καλύτερη κατάσταση. Της πρότειναν να υποβληθεί σε επέμβαση αφαίρεσης εντέρου στα 15 της. «Δεν το ήθελα καθόλου και το ανέβαλα ξανά και ξανά. Είπα στους γιατρούς ότι καλύτερα να πέθαινα παρά να έκανα αυτή την επέμβαση. Νόμιζα ότι θα τελείωνε η ζωή μου, ότι δεν θα είχα ποτέ αγόρι και πως κανένας δεν θα με αγαπούσε έτσι. Δεν θα μπορούσα ούτε εγώ να αγαπάω τον εαυτό μου ούτε να φοράω τίποτα».
«Δεν το ήθελα καθόλου και το ανέβαλα ξανά και ξανά. Είπα στους γιατρούς ότι καλύτερα να πέθαινα παρά να έκανα αυτή την επέμβαση. Νόμιζα ότι θα τελείωνε η ζωή μου, ότι δεν θα είχα ποτέ αγόρι και πως κανένας δεν θα με αγαπούσε έτσι. Δεν θα μπορούσα ούτε εγώ να αγαπάω τον εαυτό μου ούτε να φοράω τίποτα».
Τελικά, αποφάσισε να το κάνει στα 18 της, μετά από μια ακόμα αποτυχημένη θεραπεία που την είχε αφήσει «συναισθηματικά εξαντλημένη» και με «πάρα πολύ πόνο». Όταν ξύπνησε στο νοσοκομείο, με τον σάκο που σήμερα ονομάζει Sid, δεν μπορούσε καν να παρακολουθεί τους νοσηλευτές να τον αλλάζουν και να τον αντικαθιστούν. «Επιστρέφοντας σπίτι με αυτό το πράγμα στο σώμα μου μού φάνηκε το πιο τρομακτικό από όλα».
Ήταν ένα γεύμα σε φαστφουντάδικο που άρχισε να αλλάζει κάτι μέσα της: «Για πρώτη φορά, δεν χρειαζόταν να πάω τουαλέτα. Για επτά χρόνια η ζωή μου περιστρεφόταν από την τουαλέτα. Αν δεν υπήρχε μια κοντά μου, πάθαινα κρίση πανικού, τόσο έντονο ήταν το άγχος μου που ήταν το μόνο που σκεφτόμουν. Αλλά εκείνη τη μέρα κάθισα και έφαγα χωρίς άγχος. Τότε τα πράγματα άλλαξαν για μένα. Συνειδητοποίησα ότι δεν θα πάθαινα ατύχημα, ότι δεν θα λερωνόμουν. Ότι πλέον μπορούσα να κάνω περισσότερα στη ζωή μου».
«Για επτά χρόνια η ζωή μου περιστρεφόταν από την τουαλέτα. Αν δεν υπήρχε μια κοντά μου, πάθαινα κρίση πανικού, τόσο έντονο ήταν το άγχος μου που ήταν το μόνο που σκεφτόμουν. Αλλά εκείνη τη μέρα κάθισα και έφαγα χωρίς άγχος. Τότε τα πράγματα άλλαξαν για μένα. Συνειδητοποίησα ότι δεν θα πάθαινα ατύχημα, ότι δεν θα λερωνόμουν».
Πλέον έχει εκτιμήσει τον σάκο κολοστομίας της, που της έχει επιτρέψει να ζει όπως κάθε νέα γυναίκα. Βγαίνει με φίλους, φοράει μπικίνι, έχει ξεκινήσει ακόμα και μια σχέση. Εργάζεται ως επαγγελματίας υγείας και έχει κάνει μόντελινγκ για brands όπως τα Kurt Geiger και Tommy Hilfiger. Έχει προωθήσει εσώρουχα κατάλληλα για άτομα με κολοστομία, ενώ πρόσφατα γιόρτασε «την επέτειο των τριών χρόνων» από τότε που υποβλήθηκε στην επέμβαση.
«Θέλω να συμβάλω στην ευαισθητοποίηση του κόσμου. Είναι σημαντικό να μιλάμε για τη διαδικασία της αφόδευσης, γιατί είναι κάτι που κάνουμε όλοι, απλά το κάνουμε με διαφορετικό τρόπο, αν φοράμε έναν αποστειρωμένο σάκο».
