Το Embodying Pasolini είναι ένα νοσταλγικό ταξίδι στο σινεμά του Ιταλού μαέστρο, μία νύχτα φαντασμάτων στην Τσινετσιτά, μια βουτιά στον υφασμάτινο, πλεκτό, μεταξωτό και ταφταδένιο κόσμο της μόδας, με όχημα βαριά κοστούμια εποχής και αρχετυπικά ρούχα και καπέλα.
Η παράσταση-περφόρμανς ξεκινά με την Τίλντα να βγάζει από κούτες και να ακουμπά προσεκτικά σε τραπέζια τα ξύλινα καλούπια για τη δημιουργία των καπέλων στις ταινίες του Παζολίνι από το Laboratorio Pieroni.
Είναι μια ερωτική επιστολή στον Πιερ Πάολο Παζολίνι που υπογράφουν από κοινού μία γαλαζοαίματη της υποκριτικής -το αίμα στις φλέβες των ποδιών της, που ήταν γυμνά στο μεγαλύτερο μέρος της παράστασης, ήταν, κυριολεκτικά, γαλάζιο- και ένας από τους πιο διάσημους ιστορικούς της Μόδας.
Η Tilda Swinton και ο Olivier Saillard έχουν συνεργαστεί σε τέσσερα ακόμη τέτοια πρότζεκτ που παντρεύουν την υψηλή ραπτική με άλλες τέχνες: “The Impossible Wardrobe,” “Eternity Dress,” “Cloakroom—Vestiaire obligatoire”.
Μπροστά από τα μάτια των θεατών παρελαύνουν με ρυθμό πασαρέλας, αλλά και με θεατρικές παύσεις -που η Swinton αξιοποιεί με πόζες και μούτες που θυμίζουν τους ήρωες για τους οποίους ράφτηκαν αυτά τα ρούχα, κοστούμια που φόρεσαν πρωταγωνιστές αλλά και κομπάρσοι.
Εδικά τα ρούχα των τελευταίων μοιάζει να κουβαλούν όλη τη ματαιότητα της κινηματογραφικής βιομηχανίας που απαιτεί τη δημιουργία ενός συχνά μπελαλίδικου ρούχου που περνά ίσως στην αιωνιότητα, αλλά φοριέται μονάχα μία φορά, αχνοφαίνεται για λίγο σε ένα πλάνο πριν κλειστεί σε ένα μουσείο ή ακόμη χειρότερα σε ένα κουτί.
Το κοινό παρακολουθεί μαγεμένο. Όσο όμως και να θέλει να σκεφτεί μόνο τις ταινίες του Ιταλού μαέστρο και να τις συνδέσει με τις μουσικές που ακούγονται στο άτυπο ντεφιλέ που ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του καθώς ο Saillard και οι συνεργάτες του πηγαινοέρχονται στο χώρο, οι φανατικοί σινεφίλ ανάμεσά τους φαντασιώνονται ο καθένας τη δική του Τίλντα: από τον θρυλικό Ορλάντο στα Τσακισμένα Λουλούδια και από τη Λευκή Μάγισσα στο Χρονικό της Νάρνια στην αδίστακτη νομική σύμβουλο μιας εταιρίας (ρόλο που της έφερε το Όσκαρ) στο Μάικλ Κλέιτον και τόσες άλλες ηρωίδες όπως στο Io sono l’ amore, στις ταινίες του Γουές Άντερσον, στο Μόνο οι εραστές μένουν ζωντανοί και βέβαια η Αρχαία στο Doctor Strange των Marvel Studios. Εκείνη όμως, αληθινά σπουδαία θεατρίνα, κάνει σκόνη κάτω από τις γυμνές πατούσες της όλους αυτούς τους ρόλους και ανοίγει ένα διάλογο χωρίς ήχο με τον αδικοχαμένο Ιταλό δημιουργό.
Φορά το κοστούμι του Ηρώδη από το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, με έμπνευση ξεκάθαρα από τον κόσμο των βεδουίνων και των εντυπωσιακών καφτανιών τους. Συζητά χαμηλόφωνα, όλα γίνονται χαμηλόφωνα, ψιθυριστά στην παράσταση, με τον Saillard για τον τρόπο που πρέπει να καταγράψουν το δάνειο ενός ρούχου, που ο φημισμένος μόδιστρος Donati έβαψε ο ίδιος αφού δημιούργησε την κατάλληλη μηχανή για να γνέσει το μαλλί με τον τρόπο που ήθελε και τα ανέθετε στο ατελιέ Farani. Τα κοστούμια από τον Οιδίποδα Τύραννο και το Δεκαήμερο ακολουθούν αυτά από το τo Salò ή οι 120 μέρες στα Σόδομα και τις Χίλιες και μία νύχτες.
Η Swinton είναι αληθινά συγκινητική καθώς πλησιάζει ένα ένα τα κοστούμια και, άλλες φορές τα κοιτάζει με δέος, σεβασμό, ακόμη και με νόημα που μόνο εκείνη γνωρίζει, κι άλλες τους γλυκομιλάει και τους ζητά την άδεια πριν τα πάρει στην αγκαλιά της και τα φέρει μπροστά στους θεατές.
Το κοινό κρατά την αναπνοή του αναλογιζόμενο το κυριολεκτικό και μεταφορικό βάρος μερικών από αυτά, όπως ένα πολύ βαρύ πράσινο από βελούδο, σίγουρα αντρικό κοστούμι αυτή τη φορά. Πρόκειται για το αγαπημένο της, που το φορούσε ο ίδιος ο Παζολίνι στην ταινία Οι θρύλοι του Καντέρμπουρι.
Στο ανδρόγυνο στυλ της ταιριάζουν όλα και όλα βρίσκουν στην Tilda την τέλεια κούκλα που όχι μόνο τα αναδεικνύει, αλλά κάνει και το ιδανικό unboxing. Ανοίγουμε νοερά μαζί της όλα τα κινηματογραφικά κουτιά και σχεδιάzουμε ήδη ποια ταινία του Πιερ Πάολο Παζολίνι θα ξαναδούμε πρώτη φορά. Αυτός δεν ήταν και ο λόγος αυτής της περφόρμανς;
Την Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2023, μετά την παράσταση, θα πραγματοποιηθεί συζήτηση με τον Olivier Saillard και την Tilda Swinton στο -1 της Στέγης, με ταυτόχρονη διερμηνεία στα ελληνικά.
