Mε όλο και περισσότερες επιλογές ρούχων που καλύπτουν κάθε προσωπικό στυλ να εμφανίζονται και όλο και περισσότερα trends να περνούν αστραπιαία μέσα από οθόνες και βιτρίνες, η Gen Z έχει κάνει μία στροφή σε μία συγκεκριμένη αισθητική ρούχων ίσως παραπάνω από άλλες. Αυτό είναι το «φορεμένο ρούχο», δηλαδή αυτό που κουβαλάει ιστορία.
Δεν είναι όμως μόνο μία οπτική διαφορά, ούτε έχει να κάνει με την αίσθηση του καινούριου μεν, distressed στην όψη δε, item. Στους ακόλουθους αυτής της αισθητικής βρίσκουμε τους πιστούς μίας ολόκληρης φιλοσοφίας. Πιστεύουν ότι το πραγματικό στυλ βρίσκεται στο ρούχο που φοριέται πολύ, σε πολλές περιστάσεις, συνδέεται με τον άνθρωπο που το φοράει και δεν κατασκευάζεται για να κάποιες μόνο εμφανίσεις. Τα τζιν ανοίγουν και αγκαλιάζουν το σώμα με τρόπο ξεχωριστό, τα παπούτσια πατούν μέχρι να πάρουν το σχήμα των ποδιών.
Πολλές φορές, το στυλ αυτό χαρακτηρίζεται από απλότητα αλλά και δίνει μία αίσθηση του κλασσικού και διαχρονικού. Μάλιστα, σημαντικό στοιχείο της αισθητικής αυτής είναι και η επισκευή ως ένδειξη πραγματικής αγάπης απέναντι στο ρούχο και ως τρόπο πρόσθεσης ενός προσωπικού στοιχείου. Αλλαγές τακουνιών, ραφές με νέες και διαφορετικές κλωστές και μπαλώματα δεν μειώνουν παρά προσθέτουν στην αξία του ενδύματος.
Oι δρόμοι των 90s είναι γεμάτοι με παραδείγματα ανθρώπων με χαρακτηριστικό και αξιομνημόνευτο στυλ που όμως φορούσαν τα τζιν τους ίσως λίγο παραπάνω από εμάς. Αυτά είναι τα «new–old» style idols της Gen Z. Ανάμεσα τους, η Carolyn Bessette Kennedy, αποτελούσε χαρακτηριστική περίπτωση fashion icon που ακολουθούσε αυτή τη λογική απέναντι στα ρούχα της, φορώντας τα ξανά και ξανά μέχρι και να γίνουν λουκ υπογραφή. Το στυλ αυτό όμως βρίσκεται και σε σταρ όπως τον Steve McQueen, την Julia Roberts και την Jennifer Aniston.
Ποιος, όμως, είναι ο τρόπος με τον οποίο έχει γίνει αυτή η στροφή; Δύο είναι οι βασικοί οδοί που επιλέγονται. Ο πρώτος είναι οι αγορές από thrift stores και second hand reworked stores και ο δεύτερος είναι οι ενσυνείδητες αγορές ρούχων που ξαναφοριούνται απεριόριστα μέχρι να φτάσουν στο σημείο της επισκευής, η οποία και γίνεται με χαρά.
Τελικά δεν είναι τόσο η ανάγκη για ένα νέο στυλ που οδηγεί σε αυτήν την στροφή. Δεν έχει καν να κάνει με αμιγώς παράγοντες μόδας. Η πρόταση- ερώτηση που μένει είναι: Ρούχα έχουμε. Την υπομονή να τα φορέσουμε, την έχουμε;
Η Gen Z λέει: «Ναι».
