Ήταν το 1963 όταν η τότε 30χρονη Μαίρη Χρονοπούλου είχε ξεχωρίσει για την ερμηνεία της στην ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη, «Τα Κόκκινα Φανάρια», που έφτασε ως τα Όσκαρ και την κατηγορία υποψηφιοτήτων Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Εξήντα χρόνια μετά, η grande damme του ελληνικού κινηματογράφου, η «Κυρία στα Μπουζούκια», η «Γοργόνα» ή απλώς η μαμά Μαίρη από το «Μάνα είναι μόνο μία» θα έφευγε από τη ζωή ένα μεσημέρι Παρασκευής μετά από πολυήμερη παραμονή στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου Ευαγγελισμό, εξαιτίας πτώσης που είχε στο σπίτι της και εκτεταμένου αιματώματος στο κεφάλι. Η 90χρονη ηθοποιός βρισκόταν σε μηχανική υποστήριξη, ωστόσο η κατάσταση της υγείας της ήταν κρίσιμη από την πρώτη στιγμή.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Μαίρη Χρονοπούλου έλειπε πολλά χρόνια από τη show business. Ο βασικός λόγος ήταν οι περιπέτειες υγείας που είχε περάσει, μία το 1999, όταν ένα τροχαίο ατύχημα την έκλεισε στο σπίτι της για πολλά χρόνια, και μία το 2009, όταν πήρε φωτιά το ρούχο που φορούσε μέσα στο σπίτι της από ένα κερί που είχε ανάψει για την «Ώρα της Γης». Δεκάδες εγχειρήσεις για να αποκατασταθούν πάνω της οι ζημιές από το τροχαίο και την φωτιά, μία ανακοπή μέσα στο χειρουργείο, πολύς πόνος και αμέτρητες μέρες στα νοσοκομεία ταλαιπώρησαν την Μαίρη Χρονοπούλου, ποτέ όμως δεν την έκαναν να χάσει την ελπίδα της.
Παρότι έμεινε παράλυτη για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά το τροχαίο ατύχημα, παρά το γεγονός ότι κάποια στιγμή έφτασε να ζυγίζει πάνω από 100 κιλά, η ίδια αποφάσισε ότι ήθελε να ζήσει και όχι απλά να επιβιώνει. Δεν περιμέναμε, εξάλλου τίποτα λιγότερο από μία γυναίκα που σφράγισε με την παρουσία της τη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου, ενώ πριν κλείσει τα 40 της χρόνια ήταν ήδη θιασάρχις.
Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε στο Κολωνάκι, σε μία αυστηρή οικογένεια, και μεγάλωσε με την Γερμανίδα νταντά της. Φοίτησε στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου και ξεκίνησε την καριέρα της το 1957. Συνήθως υποδυόταν τη μοιραία γυναίκα, η πραγματικότητα όμως ήταν πολύ διαφορετική. Η ίδια, μιλώντας σε συνέντευξή της στην εκπομπή Στούντιο 4, με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο, αποκάλυψε πως στην πραγματικότητα, ενώ ήταν ο άντρας της ζωής της και περνούσαν τα πάντα από τα χέρια της, δεν ήταν ο μάγκας που όλοι φανταζόμασταν εξαιτίας των ερμηνειών της.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η επαγγελματική της ζωή ξεκίνησε να πηγαίνει περίφημα, μετά από τις πρώτες μικρές συμμετοχές σε θεατρικές παραστάσεις και ταινίες, και στα 28 της χρόνια κατάφερε να νοικιάσει το δικό της σπίτι και να φύγει από το πατρικό της. Εκεί ένιωσε πόσο όμορφο συναίσθημα ήταν αυτό της ελευθερίας.
Στην προσωπική της ζωή δεν ήταν τόσο τυχερή. Υπήρξε αρραβωνιασμένη για τρία χρόνια με τον ζεν πρεμιέ της εποχής, Ανδρέα Μπάρκουλη. Υπήρξε, επίσης, παντρεμένη με τον πρώην βουλευτή Δήμο Μπότσαρη. Σύμφωνα με την ίδια, όπως αποκάλυψε στην πιο πάνω συνέντευξη, ερωτεύτηκε «1,5 με 2 φορές στη ζωή της». Ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους για εκείνη ήταν ο Νίκος Κούρκουλος, τον οποίο θεωρούσε οικογένειά της. Εκείνος τη βοήθησε να γλιτώσει από την κακοποιητική σχέση που είχε κάποια στιγμή στη ζωή της. Εκείνη έγινε νονά του γιου του, Άλκη.
Ένας ακόμα σημαντικός άνδρας στη ζωή της Μαίρης Χρονοπούλου ήταν ο ηθοποιός Νίκος Σταγόπουλος. Πολλές δεκαετίες μικρότερός της, έμειναν μαζί για αρκετά χρόνια και εξακολούθησαν να έχουν εξαιρετικές σχέσεις και μετά το χωρισμό τους.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μιλώντας στον Μάκη Δελαπόρτα, η Μαίρη Χρονοπούλου είχε εξομολογηθεί πως είχε «ρουφήξει κάθε σταγόνα της ζωής» και πως αυτό θα συνέχιζε να κάνει. Χαριτολογώντας με την Μάρθα Καραγιάννη, αναρωτιόντουσαν τι θα έβρισκαν μετά το θάνατο κι ο Γιάννης Δαλιανίδης τους απαντούσε «Τίποτα. Σαν τα ραδιόφωνα είμαστε. Τραβάμε την πρίζα, σβήνει το ραδιόφωνο».
Η Μαίρη Χρονοπούλου έκανε τη μεγάλη επιστροφή στο θέαμα με τη συμμετοχή της στη δημοφιλή σειρά Έτερος Εγώ του Σωτήρη Τσαφούλια. Ήταν το κύκνειο άσμα μίας μεγάλης κυρίας της υποκριτικής. Ενός ανθρώπου που προσέφερε πολλά. Που δώρισε το σπίτι της στην Παιανία στο Χαμόγελο του Παιδιού, ώστε να αξιοποιηθεί μετά το θάνατό της από την ΜΚΟ για το καλό των παιδιών. Που επιδίωξε να ζήσει αυτά που ήθελε, παρά τα τεράστια εμπόδια που εμφανιζόντουσαν πάντα σχεδόν μπροστά της. Η επιμονή της και η αγάπη για τη ζωή είναι δύο από τα πράγματα που δε θα ξεχάσουμε ποτέ. Αυτά, και το cutout μαύρο ρούχο στη χαρακτηριστική σκηνή της ταινίας «Μία κυρία στα μπουζούκια».
