Οι Ιταλοί έχουν μία φράση γι’ αυτό: dolce far niente. Η «γλυκιά απραξία», σύμφωνα με την ελληνική μετάφραση, είναι ένα δώρο στον ανθρώπινο οργανισμό και την ευεξία μας, που δυστυχώς δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τη σημασία του.
Πολλές φορές τις Παρασκευές οι συνάδελφοι ρωτάνε μεταξύ τους «τι σκοπεύεις να κάνεις το Σαββατοκύριακο» και αν τύχει η απάντησή σου να είναι «τίποτα», ίσως να σε κοιτάξουν και περίεργα. Φυσικά και έχεις ενδιαφέροντα, χόμπι, δουλειές που πρέπει να κάνεις, αλλά καμιά φορά χρειάζεται απλώς να επιλέξεις τη λύση του τίποτα, ώστε να ξεκουραστείς πραγματικά. Όποτε μας συμβαίνει κάτι τέτοιο αναρωτιόμαστε γιατί είναι τόσο όμορφο το συναίσθημα του να μην κάνεις τίποτα. Σύμφωνα με την Julie Leonard, ιδρύτρια του The Happiness Club, ο οργανισμός μας δεν είναι σχεδιασμένος για να δουλεύει σωματικά και πνευματικά 24 ώρες το 24ωρο.
Έχουμε εσφαλμένη αντίληψη για το τι είναι ο ελεύθερος χρόνος και τι πρέπει να κάνουμε με αυτόν.
Γιατί πρέπει οπωσδήποτε να περνάμε τον ελεύθερο χρόνο μας ποιοτικά, διαβάζοντας π.χ. ένα βιβλίο ή κάνοντας δουλειές στο σπίτι; Ο οργανισμός μας χρειάζεται ανάπαυση, την οποία πολλές φορές δε βρίσκει μόνο στο οκτάωρο του βραδινού μας ύπνου – και το οκτάωρο ισχύει συνήθως για τους πιο τυχερούς. Η καθημερινότητά μας είναι τόσο περίπλοκη πλέον, τόσο φορτωμένη, από τη δουλειά, από την άσχημη επικαιρότητα, ακόμα και από τα ευχάριστα πράγματα που μπορεί να μας συμβαίνουν και χρειαζόμαστε ένα reset, σύμφωνα και πάλι με την Leonard.
«Δεν είναι τεμπελιά. Είναι αναγκαιότητα», λέει η Leonard, τονίζοντας πως σε αυτό το χρόνο που δεν κάνουμε τίποτα το μυαλό μας υποσυνείδητα επεξεργάζεται τι έχει συμβεί όλη την ημέρα, τακτοποιεί τα συναισθήματά μας και τις σκέψεις μας και, φυσικά, διώχνει μακριά το στρες, ώστε μετά την ξεκούραση να είμαστε πιο λειτουργικοί.
Με την ίδια άποψη συντάσσεται και η Jade Thomas του οργανισμού Luxe Psychology Practice, επισημαίνοντας την ανάγκη για ανάπαυση, καθώς μεταξύ άλλων μάς βοηθάει στο να γινόμαστε και πιο δημιουργικοί στη ζωή μας. Πράγματι, το εργασιακό burnout είναι μία σκληρή πραγματικότητα ανά τον κόσμο και αν δεν φροντίσουμε μόνοι μας να βάλουμε όρια στον εαυτό μας και τους άλλους ίσως και να κινδυνέψουμε από αυτό. Δε γίνεται για χάρη των γρήγορων ρυθμών ζωής που έχουν όλοι να ξυπνάμε και να κοιμόμαστε σε εγρήγορση.
Για να συμβεί αυτό, χρειάζεται να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας και να αποφασίσουμε στ’ αλήθεια πως αξίζουμε μία καλύτερη ποιότητα ζωής.
Η σκέψη πως η ξεκούραση είναι χάσιμο χρόνου πρέπει να φύγει από την καθημερινότητά μας και στη θέση της να μπει η φροντίδα για εμάς.
Την ώρα που επιλέγουμε να ξεκουραστούμε, αφήνουμε στην άκρη το κινητό μας τηλέφωνο ή ό,τι άλλο μπορεί να μας διακόψει, απομακρύνουμε τις ατζέντες μας, τον υπολογιστή μας και, κυρίως, τους ανθρώπους που δε μπορούν να μας αφήσουν στην ησυχία μας και σταδιακά όλη αυτή η διαδικασία θα μπει στη ρουτίνα μας. Αν έχουμε συνηθίσει να τα προγραμματίζουμε όλα και να τα βάζουμε στο ημερολόγιό μας, ας συμπεριλάβουμε κι αυτό. Σε αυτή την περίπτωση θα είναι πιο εύκολο να επιτύχουμε την καθημερινή ξεκούραση και να γλιτώσουμε από τις αρνητικές επιπτώσεις του μακροχρόνιου άγχους στη ζωή μας.
