Το ιδανικό σώμα είναι εκείνο μέσα στο οποίο νιώθουμε εμείς οι ίδιες καλά. Αυτό δεν ίσχυε για μια γυναίκα που είχε πάρει πολλά κιλά και δεν αισθανόταν πλέον ικανοποιημένη με την εικόνα της, ούτε η ίδια αλλά ούτε και ο σύζυγός της. Στη μαρτυρία της, λοιπόν, υποστηρίζει ότι η απώλεια βάρους ήταν το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να κάνει για το γάμο της. Προτού βγάλουμε τα συμπεράσματά μας, αξίζει να τη διαβάσουμε.
«Ήταν ένας από τους χειρότερους καβγάδες μας. Ούτε που θυμάμαι από τι ξεκίνησε, γιατί εκείνη την εποχή του γάμου μου, δεν θα πω ψέματα, τσακωνόμασταν συχνά και έντονα και για πολλά ανόητα πράγματα, γιατί ο καθένας μας είχε τα δικά του προβλήματα.
»Εγώ υπέφερα από άγχος και κατάθλιψη.
»Έπαιρνα φαρμακευτική αγωγή που δεν είχε το αποτέλεσμα που ήλπιζα και έτσι τη συμπλήρωνα με υδατάνθρακες και αδράνεια σε βαθμό που είχα πάρει δέκα κιλά – πέρα από τα πέντε που ήδη προσπαθούσα να χάσω.
«Έπαιρνα φαρμακευτική αγωγή που δεν είχε το αποτέλεσμα που ήλπιζα και έτσι τη συμπλήρωνα με υδατάνθρακες και αδράνεια σε βαθμό που είχα πάρει δέκα κιλά – πέρα από τα πέντε που ήδη προσπαθούσα να χάσω».
»Είμαι ψηλή αλλά έχω στενή σιλουέτα, έτσι δεν με κολάκευε το έξτρα βάρος. Και το γεγονός ότι είχα γίνει υπέρβαρη και ήμουν εκτός φόρμας επιδείνωνε τη στεναχώρια και την αυτολύπησή μου.
»Το ήξερα ότι δεν έδειχνα όμορφη, αλλά αυτό με έκανε να νιώθω χειρότερα.
»”Έχεις τεράστια κοιλιά”, μου πέταξε ο σύζυγός μου. Νομίζω ότι τότε μου είπε και άλλα πράγματα, για το πόσο άσχημα έτρωγα, για το ότι δεν είχα τη θέληση να σηκωθώ από τον καναπέ και να γυμναστώ και για το πόσο μη ελκυστική ήμουν. Δεν τα θυμάμαι καν γιατί κόλλησα σε εκείνο το σχόλιο, που με έκανε να καταρρεύσω στο πάτωμα. Ξέσπασα σε κλάματα, όχι γιατί μου το είχε πει, αλλά γιατί ήταν αλήθεια.
»Δεν ήμουν, ούτε σωματικά ούτε ψυχολογικά, η γυναίκα που είχε παντρευτεί ο άντρας μου. Είχα “αφεθεί”, όπως λένε, χωρίς να το θέλω, παρόλο που ανέκαθεν ορκιζόμουν ότι δεν θα το άφηνα να συμβεί. Καταλάβαινα καλά γιατί ο σύζυγός μου ένιωθε απογοητευμένος μαζί μου και, κατά κάποιον τρόπο, ένιωθα σαν να είχα σπάσει τους γαμήλιους όρκους μου. Εγώ ήμουν ακόμα πιο απογοητευμένη με τον εαυτό μου.
»Φυσικά, αυτό δεν δικαιολογούσε την άσχημη συμπεριφορά του συζύγου μου και το ότι είχε πει κάτι τέτοιο. Ήμουν έξω φρενών που μου μιλούσε έτσι. Τα λόγια του ήταν απαράδεκτα, αλλά δεν ήταν ασυγχώρητα.
«”Έχεις τεράστια κοιλιά”, μου πέταξε ο σύζυγός μου. Νομίζω ότι τότε μου είπε και άλλα πράγματα, για το πόσο άσχημα έτρωγα, για το ότι δεν είχα τη θέληση να σηκωθώ από τον καναπέ και να γυμναστώ και για το πόσο μη ελκυστική ήμουν».
»Θύμωσα πολύ εκείνη τη μέρα. Πάρα πολύ. Αλλά δεν του είπα ότι γίνεται κακός μαζί μου. Αφού έκλαψα, σηκώθηκα από το πάτωμα και μετά μετέτρεψα όλο το θυμό και τη στεναχώρια μου σε κίνητρο.
»Η φράση “έχεις τεράστια κοιλιά” έγινε το σύνθημα της δικής μου πρόκλησης, καθώς ορκίστηκα να του δείξω του συζύγου μου.
»Δεν ήταν όμως στην πραγματικότητα εκδίκηση. Ήθελα να κάνω ό,τι περνούσε από το δικό μου χέρι για να θεραπεύσω το γάμο μου. Ήθελα να του δείξω ότι προσπαθώ να γίνω πιο υγιής, πιο δραστήρια και πιο ελκυστική, γιατί ο γάμος μας μετρούσε για εμένα.
»Ήθελα επίσης να χάσω κιλά για να δώσω στην κόρη μας ένα πρότυπο αυτοφροντίδας και αγάπης του εαυτού μας και του συντρόφου μας. Σκέφτηκα ότι θα ήταν καλό να της δείξω ότι ο γάμος χρειάζεται προσπάθεια και πως είμαι πρόθυμη να καταβάλω αυτή την προσπάθεια ακόμα και αν έπρεπε να απαρνηθώ τα αγαπημένα μου νάτσος και τα δημητριακά μέσα στη νύχτα.
»Η επιτυχία είναι, πραγματικά, η καλύτερη εκδίκηση. Μόνο που όταν πετυχαίνεις πραγματικά, σταματάς να σκέφτεσαι πώς θα εκδικηθείς κάποιον. Αρχίζεις να σκέφτεσαι πώς θα ικανοποιήσεις τον εαυτό σου. Αυτό συνέβη σε εμένα.
«Η επιτυχία είναι, πραγματικά, η καλύτερη εκδίκηση. Μόνο που όταν πετυχαίνεις πραγματικά, σταματάς να σκέφτεσαι πώς θα εκδικηθείς κάποιον. Αρχίζεις να σκέφτεσαι πώς θα ικανοποιήσεις τον εαυτό σου. Αυτό συνέβη σε εμένα».
»Ο θυμός ήταν ό,τι χρειαζόμουν, αρχικά, για να κινητοποιηθώ. Αυτός που με έκανε να πω όχι στα γλυκά. Σύντομα όμως ξεθύμανε. Σε αυτό βοήθησαν και οι συγγνώμες του συζύγου μου. Αλλά καθώς άρχισα να χάνω τα κιλά, συνειδητοποίησα ότι στην πραγματικότητα προτιμούσα τα υγιεινά γεύματα και την άσκηση».
Σχεδόν έναν χρόνο μετά από εκείνο τον καβγά, αυτή η γυναίκα είχε καταφέρει να χάσει δέκα κιλά και να ανακτήσει την αυτοπεποίθησή της. Το σημαντικότερο όμως δεν ήταν ότι είχε αδυνατίσει, αλλά ότι ένιωθε πλέον καλά, κι αυτό αντικατοπτριζόταν και στην εμφάνισή της.
«Έχει περάσει ενάμισης χρόνος από τότε και πλέον είμαι σε τέλεια φόρμα. Το ίδιο και ο γάμος μου. Παρόλο που άρχισα να χάνω κιλά για τον άντρα μου, η κατάσταση βελτιώθηκε κυρίως γιατί έδωσα προτεραιότητα στη δική μου υγεία και ευεξία, συνειδητοποιώντας πως, ανεξάρτητα από το μέγεθος ρούχων που φοράω, έγινα καλύτερη σύντροφος γιατί ήμουν πλέον πιο δραστήρια, αισιόδοξη, διασκεδαστική και ευτυχισμένη».
