Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή… Η Εύα γεννήθηκε αγόρι. Μεγάλωσε στις φτωχογειτονιές του Πειραιά χωρίς πατέρα και μια μητέρα που δεν έδωσε αγάπη. Γύριζε στους δρόμους της Τρούμπας, έκανε θελήματα για τις εργαζόμενες στο σεξ και κοιμόταν σε οικοδομές. Παρενοχλήθηκε σεξουαλικά από το δάσκαλό του σχολείου. Πεινούσε και έκλεψε για να χορτάσει. Μπήκε στο αναμορφωτήριο. Αργότερα έγινε χορευτής και έπαιξε σε μεγάλες ελληνικές κινηματογραφικές παραγωγές της χρυσής εποχής του ελληνικού σινεμά. Στα 24 του χρόνια, ο Κώστας άλλαξε. Έγινε Εύα. Για να τα βγάλει πέρα έκανε επί τριάντα χρόνια πεζοδρόμιο στη Συγγρού. Χρόνο με το χρόνο εξελίχθηκε σε μια από τις πιο αναγνωρίσιμες προσωπικότητες της ελληνικής LGBTQ+ κοινότητας.
Η Εύα Κουμαριανού κάνει drag show στο μαγαζί “Κούκλες” και αποθεώνεται από το κοινό. Φέτος, είναι η τρίτη συνεχόμενη χρονιά που ανεβάζει την παράσταση “Την λένε Εύα” και αφηγείται τις αναμνήσεις της ζωής της με μια αθωότητα και ένα μοναδικό πάθος που καθηλώνουν το θεατή. Στην έκτη δεκαετία της ζωής της εξιστορεί τη ζωή της με συνομιλητή της τον Αντώνη Μποσκοϊτη μπροστά στο κοινό καταθέτοντας την ψυχή της. Έζησε μια ζωή που δεν έχουν ζήσει μαζί χίλιοι άνθρωποι. Πέρασε πολλά βάσανα, έζησε βία, εγκατάλειψη, φυλακή, πείνα, απόρριψη, πορνεία κι όμως είναι ακόμη ένα χαμογελαστό πλάσμα που το μόνο που μπορεί να διδάξει είναι η αγάπη για τη ζωή. Τη λένε Εύα. Πώς να πεθάνει;
O Aντώνης Μποσκοϊτης μίλησε στο Marie Claire για την παράσταση:
Εφτά χρόνια έχουν περάσει από τη δημοσίευση εκείνης της συνέντευξης που μου είχε δώσει η Εύα Κουμαριανού για ένα free press που δεν κυκλοφορεί πια και άλλα δύο χρόνια από το πρώτο θεατρικό ανέβασμα της στην Αθήνα. Μεσολάβησαν πολλά από τότε: Η βράβευση της Εύας με το Βραβείο Τρανς Ορατότητας στο Θέατρο στα Queer Theatre Awards, η αποδοχή ενός διανοούμενου – να το πω; – κοινού, οι περιοδείες σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια με το Φεστιβάλ ”Όψεις Πολιτισμού”, οι τρεις παραστάσεις στη Λευκωσία και τη Λεμεσό της Κύπρου, με αποκορύφωμα φυσικά τη μία και μοναδική, άκρως επιτυχημένη, παράσταση στο Λονδίνο πριν ενάμισι μήνα με παραγωγό τον Ιωάννη Παπαπαναγιώτου της Serotonine Production.
Σκεφτήκαμε πολύ με την Εύα για το αν υπάρχει λόγος να συνεχιστεί για τρίτη συνεχόμενη σαιζόν η παράσταση. Είπαμε να το κάνουμε, αφενός γιατί μας φιλοξενεί ένας νέος υπέροχος χώρος στα Ιλίσια, το ”Belle Epoque”, και αφετέρου διότι αυτό λένε τα πολλά μηνύματα του κόσμου, που δε σταματήσαμε να παίρνουμε. Εμείς πάντως περνάμε καλά κι αυτό βγαίνει – όπως λένε – στον κόσμο. Σας περιμένουμε, λοιπόν, κάθε Παρασκευή στις 9 το βράδυ με την Εύα επί σκηνής να αυτοσαρκάζεται και να κονιορτοποιεί κάθε έννοια υποκριτικής ηθικής και σάπιων κοινωνικών στερεότυπων. Όπως μόνο εκείνη ξέρει να κάνει σαν ατόφια φελλινική φιγούρα και σαν σύγχρονος αριστοφανικός κλώνος.
Φωτογραφίες Alex Kat
