Οι εικόνες που μας έρχονται από τη Σαγκάη, τη μεγαλύτερη πόλη – λιμάνι της Κίνας και παγκόσμιο οικονομικό κέντρο, μόνο θετικές δεν είναι. Σκυλιά θανατώνονται, μωρά χωρίζονται από τους γονείς τους, άνθρωποι συγκεντρώνονται σε «στρατόπεδα», για να μην μεταδώσουν τον ιό που «έβαλε στον πάγο» τη ζωή όλων μας τα τελευταία δύο χρόνια.
Το σκληρό lockdown, που ξεκίνησε στη Σαγκάη και σε ορισμένες άλλες περιοχές της Κίνας στα τέλη Μαρτίου, προς αποφυγή διασποράς του κορωνοϊού, σε παγκόσμιο επίπεδο φέρνει μεγάλες οικονομικές δυσκολίες και εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον σεβασμό σε αυτά. Τι ισχύει και τι όχι, όμως, από όλα όσα βλέπουμε;
«Μπορεί να υπάρχουν μεμονωμένα περιστατικά βίας, δεν υπάρχει όμως κάποια κεντρική οδηγία που να επιβάλλει τη θανάτωση κατοικιδίων, για παράδειγμα. Τώρα να μην εφαρμόζονται πλήρως οι κατευθύνσεις που δίνονται, μπορεί να συμβαίνει και αυτό, αλλά δεν είναι ο κανόνας. Η αλήθεια είναι πως είναι αρκετά δύσκολο αυτό που ζούμε. Από την αρχή η λογική των lockdown εδώ ήταν ίδια. Δεν μπορούσες να βγεις καθόλου, απλώς ποτέ δεν διαρκούσαν τόσο καιρό», μας λέει ο Παναγιώτης, οποίος μεγάλωσε σε μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας, σπούδασε στην Αθήνα και από τον Σεπτέμβριο του 2013 ζει και εργάζεται στη Σαγκάη ως υπεύθυνος εξαγωγών σε εργοστάσιο ελληνικής εταιρείας.
Αρκετοί σκέφτονται να φύγουν από την πόλη
«Η Κίνα νομίζω ήταν η χώρα που είχε επηρεαστεί λιγότερο μέχρι τώρα από τον κορωνοϊό και μάλλον αυτό ήταν κάτι για το οποίο καμάρωναν οι Κινέζοι μέχρι να έρθει η μετάλλαξη Ο. Η Σαγκάη ήταν και είναι μια πολύ όμορφη πόλη. Ειδικά πριν τον κορωνοϊό, που δεν υπήρχε κανένας περιορισμός. Αυτό που άλλαξε πολύ με την πανδημία είναι ότι δεν μπορείς να ταξιδέψεις ελεύθερα όπως πριν στο εξωτερικό. Τα ταξίδια ήταν πολύ πιο εύκολα παλιά. Για να μπεις στη χώρα πλέον πρέπει να περάσεις τουλάχιστον δύο εβδομάδες καραντίνας και αρκετοί δεν θέλαμε να το ζήσουμε αυτό.
»Βέβαια, πολλοί ξένοι θέλουν και σκέφτονται σοβαρά να φύγουν, καθώς αυτό που γίνεται τους έχει επηρεάσει άσχημα. Προσωπικά, πιστεύω πως δεν θα κρατήσει για πολύ ακόμα. Οικονομικά, νομίζω, δεν μπορεί να υποστηριχθεί. Για εμένα πλέον είναι θέμα πολιτικό και όχι τόσο θέμα υγείας. Πιστεύω πως πρέπει να αλλάξει το πώς έχουν “περάσει” την Covid στον κόσμο. Εδώ και δύο χρόνια στο μυαλό των περισσότερων Κινέζων ο κορωνοϊός είναι κάτι τόσο άσχημο που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να το κολλήσεις. Για να αλλάξει αυτό θέλει λίγο χρόνο, καθώς ο κόσμος είναι πολύς . Επίσης, στην αρχή δικαιολογούσα αυτές τις αποφάσεις, λόγω του πολύ μεγάλου πληθυσμού. Σε τέτοιες μεγαλουπόλεις μπορεί να φτάσεις τους χιλιάδες νεκρούς μέσα σε μια ημέρα. Πλέον, όμως, ακόμα και έτσι, δεν μπορείς να σταματήσεις να ζεις. Γιατί αυτό έχουμε κάνει εμείς τον τελευταίο μήνα.
»Τα μέτρα έχουν εφαρμοστεί σε αρκετές πόλεις, αλλά η Σαγκάη αριθμεί τα περισσότερα κρούσματα προς το παρόν. Επειδή πρόκειται για ισχυρό οικονομικό κέντρο και εδώ ζουν πολλοί ξένοι – όπως και εγώ- που έχουν πρόσβαση σε μέσα στο εξωτερικό, είναι πολύ πιο εύκολο να μεταδοθεί το τι συμβαίνει και να δοθεί παραπάνω έκταση. Όταν τo lockdown συνέβη σε άλλες πόλεις, όπως η Σιαν, δεν έλαβε τόσο μεγάλη έκταση.
Τα «στρατόπεδα συγκέντρωσης» των νοσούντων
»Υπάρχουν εγκαταστάσεις που πηγαίνουν όσοι είναι θετικοί. Αυτό είναι μια πραγματικότητα εδώ. Από τη στιγμή που ξεκίνησε αυτό το μέτρο, όποιος βρίσκεται θετικός δεν μπορεί να το περάσει σπίτι του. Ονομάζονται “κέντρα καραντίνας”, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι άθλιες εγκαταστάσεις, με πολλά άτομα να κοιμούνται μαζί, χωρίς να τηρούνται οι κανόνες υγιεινής. Έχω αρκετούς φίλους που έχουν βρεθεί σε αυτά, ο καθένας έχει μια διαφορετική εμπειρία, αλλά σίγουρα δεν είναι το ίδιο με το να το περνάς το σπίτι σου. Ο διαχωρισμός γονέων και παιδιών υπήρχε στην αρχή. Πλέον, πηγαίνουν σε καραντίνα μαζί. Περιστατικά μεμονωμένα σίγουρα συμβαίνουν, μα δεν είναι αυτά το σύνηθες.
Αυτά που προκαλούν αντιδράσεις στην Ελλάδα, προκαλούν αντιδράσεις και εδώ. Για παράδειγμα, το video με το σκύλο (σ.σ αναφέρεται στο video που δείχνει εργαζόμενο για την προστασία από τον κορωνοϊό να χτυπά μέχρι θανάτου σκύλο) έγινε και εδώ viral, στο “τοπικό” Facebook, το Wechat. Ήταν, όμως, ένα μεμονωμένο γεγονός. To ίδιο είχε γίνει και με ένα video που είχε κυκλοφορήσει με παιδάκια μόνα. Πόσταραν όλοι τις ενστάσεις και τις αντιδράσεις τους. Ήταν χιλιάδες τα posts. Δεν είναι κάτι που είναι κρυφό, αλλά ούτε ο κανόνας είναι.
»Ίσως θα έπρεπε να έχει επικοινωνηθεί διαφορετικά ο κορωνοϊός. Οι περισσότεροι ακόμα πιστεύουν πως αν κολλήσουν κορωνοϊό θα πεθάνουν. Αν ήταν διαφορετικά ίσως με την έλευση της παραλλαγής Ο τα πράγματα να μην ήταν τόσο τραγικά. Το θέμα είναι τι θα γίνει τώρα. Πρέπει να αλλάξει λίγο το “τροπάριο”, να καταλάβουν πως αυτή η πολιτική δεν λειτουργεί για αυτή τη μετάλλαξη. Αμέτρητα λάθη έχει κάνει η τοπική κυβέρνηση, τα οποία τα διορθώνει μετά την κατακραυγή. Πολλά λάθη.
»Σιγά σιγά φαίνεται να προσπαθούν να περάσουν το μήνυμα πως ο κορωνοϊός είναι απλώς μια γρίπη και να ανοίξουν, αλλά με πολύ αργά βήματα. Δεν είναι κάτι που θα γίνει από τη μια ημέρα στην άλλη. Έχουν ανοίξει ορισμένα εργοστάσια, ας πούμε, αλλά και εκεί έχουν στηθεί τσαντίρια με κόσμο να μένει μέσα. Είναι η μόνη επιλογή που έχεις για να πεις ότι δεν σταματάς την παραγωγή σου.
Ο έλεγχος στα social media και η αλληλεγγύη
»Προφανώς εδώ πέρα τα πάντα ελέγχονται, αλλά όταν φτάνει ένα video να γίνει repost χιλιάδες ή και εκατομμύρια φορές στα social media δεν μπορείς να το ελέγξεις, άρα δεν μπορούν και να το μπλοκάρουν. Υπάρχουν πολλά post που μπορεί να τα βλέπεις και μετά να μην ανοίγουν. Αυτό είναι κάτι συνηθισμένο εδώ. Πάντα συνέβαινε, απλώς τώρα υπάρχει περισσότερη κριτική και περισσότερος κόσμος που διαμαρτύρεται και γίνεται πολύ δυσκολότερο να το λογοκρίνεις. Ειδικά τώρα με τα social media και τον κόσμο από άλλες χώρες που ζει εδώ και έχει πρόσβαση σε διάφορα προγράμματα είναι δύσκολο να κρύψεις κάτι.
»Το σύστημα εδώ είναι πάρα πολύ διαφορετικό. Το να βγεις στο δρόμο είναι μια μορφή αντίδρασης σε εμάς οικεία, το να κάνεις δεκάδες posts είναι μια άλλη μορφή αντίδρασης. Ο κόσμος αντιδρά μεμονωμένα ή και συγκροτημένα. Περιπτώσεις κατοίκων που είναι οργισμένοι και έχουν πια κουραστεί και αντιδρούν υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει ένα κίνημα που θα ρίξει την κυβέρνηση, για παράδειγμα.
»Το καλό από όλο αυτό είναι το ότι ενώ η κυβέρνηση έχει κάνει πάρα πολλά λάθη και η Κίνα έχει φτάσει να γίνει διεθνώς ρεζίλι, ο κόσμος έχει δείξει πολύ μεγάλη αλληλεγγύη. Γενικά, όπως σε όλες τις μεγαλουπόλεις έτσι και εδώ η ζωή ήταν λίγο απρόσωπη. Ειδικά στη Σαγκάη, που το μέγεθός της ξεπερνά αυτό της Αθήνας κατά πέντε φορές, είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό. Εκεί που δεν γνώριζες τον γείτονά σου, δεν υπήρχε καμία επαφή, “αναγκάστηκες” να συνεργαστείς, να γνωρίσεις τους γείτονές σου. Αν κάποιος έχει μια ανάγκη, βοηθάς- ειδικότερα τον πρώτο καιρό που υπήρχε ένα θέμα με τις προμήθειες. Υπάρχει ένα καλό κλίμα στα περισσότερα συγκροτήματα κατοικιών. Τουλάχιστον έτσι το βιώνω εγώ, που ζω σε έναν σχετικά καινούριο ουρανοξύστη με ενοίκους σε νεότερες ηλικίες. Ο καθένας το βιώνει διαφορετικά, αλλά ότι ο κόσμος δείχνει αλληλεγγύη, είναι αλήθεια».
Η ανάρτηση για τις 24 ημέρες καραντίνας
Και αυτό φρόντισε να τονίσει και σε μία ανάρτησή του στο Facebook πριν από λίγες ημέρες, στην οποία με ψυχραιμία έκανε τη δική του ανταπόκριση και ανέδειξε το θετικό αποτέλεσμα μέσα στο δυστοπικό παρόν της Σαγκάης και του κόσμου:
«Ανταπόκριση από Σαγκάη
Πολλοί φίλοι με ρωτάνε τί συμβαίνει στην πόλη, σοκαρισμένοι από τις ειδήσεις των τελευταίων ημερών με τίτλους τύπου “ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΣΚΥΛΟΥΣ ΜΕ ΚΟΡΩΝΟΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΤΡΩΝΕ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΔΕΙΑΣΕΙ ΤΑ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ”.
Η κατάσταση είναι δύσκολη, είναι όμως λάθος να κρίνουμε με τα δικά μας μέτρα και σταθμά. Μιλάμε για ένα τελείως διαφορετικό καθεστώς και μια τεράστια χώρα.
Μια φαινομενικά μικρή απόφαση εδώ, σε επίπεδο γειτονιάς ή ακόμα και οικοδομικού τετραγώνου, αφορά το λιγότερο κάποιες χιλιάδες.
Φαίνεται πως η πολιτική μηδενικής ανοχής σε κρούσματα δεν μπορεί να λειτουργήσει πλέον, καθώς έχει μεγάλο ψυχολογικό και οικονομικό κόστος. Το πότε και πώς θα αλλάξει χρειάζεται βαθύτερη ανάλυση.
Η κυβέρνηση έχει κάνει πολλά λάθη, κυρίως στον τρόπο που έχει επικοινωνήσει τον ιό στον κόσμο. Είναι το χειρότερο κακό που μπορεί να σε βρει και οφείλεις να θυσιάσεις την ελευθερία σου για το κοινό καλό.
Μετράω 24 μέρες καραντίνας με δυο μέρες ανοίγματος στο ενδιάμεσο, που τις πέρασα περπατώντας στις άδειες λεωφόρους και στο κοντινό πάρκο. Στο κτίριο που μένω υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ των κατοίκων και συνεχής επικοινωνία μέσω WeChat για ομαδικές αγορές βασικών αγαθών.
Είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία, από την άλλη ίσως ήρθε και η σειρά μας να υποφέρουμε, μετά από δύο χρόνια που στη Σαγκάη πρακτικά δεν υπήρχε κανένας περιορισμός.
Ελπίζω η Κίνα να επιστρέψει κάποτε σε αυτό που ήταν πριν τον κορωνοϊό, ένα ανοιχτό μέρος για ταξίδια και ανάπτυξη/επενδύσεις.
Υ.Γ.: Η τσαντούλα έχει μέσα σοκολατάκια. Είναι από ένα ζευγάρι γειτόνων που μοίρασαν από μια σε κάθε διαμέρισμα, αφού αναγκάστηκαν να ακυρώσουν το γάμο τους».
Δείτε την ανάρτηση:
