Έχουμε διαβάσει πολλά άρθρα που μας δίνουν συμβουλές για να κρατήσουμε τον άνθρωπο που αγαπάμε κοντά μας. Πότε όμως πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι ήρθε η ώρα να ακολουθήσουμε διαφορετικούς δρόμους; Και γιατί δυσκολευόμαστε να το χωνέψουμε;
Η αρθρογράφος Emily Blackwood έγραψε ένα κείμενο δύσκολο όσο και αληθινό, με τίτλο: «Αφήστε τον να φύγει – Σας αξίζει ένας άντρας που θα έκανε τα πάντα για να μείνει». Όπως εξηγεί, η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθησή μας βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με τη συμπεριφορά των άλλων, οπότε η απόρριψη, ιδιαίτερα όταν προέρχεται από τον ερωτικό μας σύντροφο, πονάει υπερβολικά.
Σε μια ευτυχισμένη σχέση, νιώθουμε ότι ο άλλος μας θέλει κι αυτό μας κινητοποιεί να συνεχίζουμε να προσπαθούμε, ακόμα και όταν υπάρχουν προβλήματα και διαφωνίες. Όταν όμως παύσουμε να νιώθουμε επιθυμητές, η λύση είναι μονόδρομος.
Ακόμα όμως κι αν γνωρίζουμε βαθιά μέσα μας ότι τα αισθήματα -ή μάλλον η απουσία τους- είναι αμοιβαία, η απόρριψη από την πλευρά του άλλου συνεχίζει να πονάει, γιατί μας κάνει να αμφισβητήσουμε την αξία μας. Τότε, πέφτουμε στην παγίδα της αυτολύπησης και της εξιδανίκευσης της σχέσης μας: «Αρχίζουμε να τη βλέπουμε υπερβολικά ρομαντικά, εγκλωβίζοντας τον εαυτό μας σε ένα μέρος όπου αισθανόμαστε πληγωμένες. Εμποδίζουμε τον εαυτό μας να προχωρήσει μπροστά. Είναι δύσκολο να ακούσουμε τη λογική μας όταν η αυτοεκτίμησή μας κοντεύει να εξαφανιστεί, αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε», παρακινεί η αρθρογράφος και προσθέτει:
«Πρέπει να προσπαθήσουμε να δούμε το φως στο τούνελ και τις προοπτικές του μέλλοντος. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε περάσουμε χρόνο με τον εαυτό μας. Να αξιολογήσουμε από την αρχή τη σχέση μας και να δούμε τι πήγε τόσο λάθος. Αυτός ο χρόνος θα μας βοηθήσει να θεραπευτούμε και, όταν μας δοθεί η ευκαιρία μιας νέας σχέσης, να ξέρουμε τι θέλουμε και τι δεν θα ανεχτούμε».
Ακόμα όμως κι αν γνωρίζουμε βαθιά μέσα μας ότι τα αισθήματα -ή μάλλον η απουσία τους- είναι αμοιβαία, η απόρριψη από την πλευρά του άλλου συνεχίζει να πονάει, γιατί μας κάνει να αμφισβητήσουμε την αξία μας. Τότε, πέφτουμε στην παγίδα της αυτολύπησης και της εξιδανίκευσης της σχέσης μας
Δεν αξίζει να παρακαλέσουμε κανέναν, άμεσα ή εμμέσως, να μείνει μαζί μας: «Αν κάποιος σας αφήσει, αυτό θα συμβεί γιατί δεν είστε η πρώτη του προτεραιότητα. Δεν επενδύει πλέον στην ευτυχία σας. Δεν ενδιαφέρεται πια για το πώς νιώθετε. Γιατί λοιπόν να το παλέψετε; Γιατί να θέλετε να παραμείνετε προσκολλημένες σε κάποιον που θα σας κρατήσει πίσω; Ακούστε τη λογική σας. Να είστε ευγνώμονες που εκείνος ήταν αρκετά λογικός να απομακρυνθεί. Κάντε ό,τι είναι καλύτερο για εσάς τώρα. Πάρτε τα ηνία της ζωής σας και κάνε την όσο πιο υπέροχη μπορείτε».
