Πώς εκτοξεύθηκε στο πάνθεον των πιο καλοντυμένων γυναικών στην ιστορία.
Ηταν η αδέξια καλλονή που μέσα σε μια νύχτα έγινε η ενζενί του κόσμου της μόδας. Δύσκολα θα προέβλεπε κανείς ότι το κορίτσι που φορούσε μια ρομαντική David and Elizabeth Emanuel μπλούζα σε παστέλ ροζ χρώμα στο επίσημο πορτρέτο του αρραβώνα της, θα έκλεβε το 1985 τις καρδιές όλου του πλανήτη χορεύοντας με τον Τζον Τραβόλτα με ένα λαμπερό Victor Edelstein φόρεμα στην αριστοκρατική απόχρωση του midnight–blue. Μετά το διαζύγιό της, τα column dresses και τα παστέλ κοστούμια του Versace την έχρισαν για πάντα Πρώτη Κυρία της μόδας.
Η Νταϊάνα ανέπτυξε ένα «πολύ λαμπερό βασιλικό ύφος» για τα ταξίδια στο εξωτερικό, αποτίοντας φόρο τιμής στο έθνος υποδοχής. Χαρακτηριστικά, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού τα στη Σαουδική Αραβία είχε φορέσει ένα φόρεμα με χρυσά γεράκια, που παραπέμπει σε έμβλημα της χώρας. Αυτή η «διπλωματία του στυλ» αντανακλάται σήμερα στις εμφανίσεις των Κέιτ Μίντλετον και Μισέλ Ομπάμα, οι οποίες συχνά επιλέγουν να φορέσουν ρούχα που χαιρετίζουν τις πατρίδες των επισκεπτών τους.
Είχε μια σχεδόν παράξενη αίσθηση για το πώς τα ρούχα της θα μπορούσαν να ενισχύσουν τη φυσική της παρουσία: χαρούμενα, πολύχρωμα ρούχα για τις φιλανθρωπικές επισκέψεις ενίσχυαν τη φήμη της ως γυναίκας με βαθιά συμπόνια, μεταφέροντας προσέγγιση και ζεστασιά. Δεν φορούσε γάντια επειδή της άρεσε να κρατά τα χέρια των ανθρώπων. Μερικές φορές φορούσε ογκώδη κοσμήματα, έτσι ώστε τα παιδιά να μπορούν να παίξουν μαζί της, ενώ δεν φορούσε καπέλα στα παιδικά νοσοκομεία επειδή έλεγε ότι δεν θα μπορούσες να αγκαλιάσεις ένα παιδί φορώντας καπέλο.
Και ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που και η ίδια είχε υποπέσει σε στυλιστικά ατοπήματα, δεν έπαψε να ρισκάρει και να πειραματίζεται με το στυλ της δημιουργώντας κάθε φορά μια νέα τάση. Η Αλέξα Τσανγκ αναβίωσε πέρυσι τις ρομαντικές μπλούζες της πριγκίπισσας με βικτωριανό γιακά για τη συλλογή της με τη Marks & Spencer, ενώ τα oversized πουλόβερ που φορούσε μετά το γυμναστήριο στη δεκαετία του ’90 μεταφράζονται στη σημερινή φρενίτιδα της streetstyle κουλτούρας για οτιδήποτε από τον οίκο Vetements. Ο καθένας μας έχει το αγαπημένο του Diana-look. Τρεις από τους συνεργάτες που την προετοίμαζαν για την παγκόσμια σκηνή διάλεξαν τα δικά τους.
Μπρους Ολντφιλντ – σχεδιαστής μόδας
«Η Νταϊάνα ήρθε για πρώτη φορά στο showroom μου το 1981. Ηταν μόλις 20 ετών και εγώ 31 και η χημεία μεταξύ μας ήταν αδιαμφισβήτητη. Πάντα ήθελα να κρατήσω το look της απλό. Στην αρχή δεν απολάμβανε τη μόδα, αλλά νομίζω ότι τελικά έμαθε πώς να κάνει τα ρούχα να λειτουργούν σαν ένα ισχυρό όπλο στη στυλιστική της φαρέτρα. Αρχισε να εκτιμά τη δύναμη ενός ιδιαίτερου φορέματος όταν της σχεδίασα μερικά εξώπλατα. Ξεχώρισε επειδή είχε αυτό το ανθρώπινο είδος προσωπικότητας που λάτρευε ο κόσμος: αισθανόσουν ότι μπορούσες να τη φτάσεις, να την αγγίξεις. Εδειχνε προσιτή σε μια εποχή που οι αριστοκράτες δεν ήταν έτσι και αυτό μεταφράστηκε στη μόδα. Τα πιο αγαπημένα μου ρούχα που σχεδίασα γι’ αυτήν; Ενα κόκκινο-λευκό κοστούμι και ένα μακρύ ασημί λαμέ εξώπλατο φόρεμα. Τα ρούχα της δεν χρειαζόταν ποτέ να είναι υπερβολικά ή εκκεντρικά. Πάντα έδειχνε υπέροχη με ένα καλοραμμένο κοστούμι, ειδικά σε μπλε ή κόκκινο χρώμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και κάποιες στυλιστικές καταστροφές. Υπήρξε μια συγκεκριμένη στιγμή στη Μελβούρνη το 1985, που τη θυμάμαι να φοράει κάτι υπερβολικά διογκωμένες βάτες ώμων που εξακολουθούν να προκαλούν ρίγη στη σπονδυλική μου στήλη. Ενα μέρος μου σκέφτεται: “Δεν θα μπορούσε να το πει;”. Το άλλο μέρος εκτιμά το γεγονός ότι είχε περισσότερα στο μυαλό της να σκεφτεί από τα ρούχα. Περίπου το 1990 σταματήσαμε να δουλεύουμε μαζί, αλλά όσες φορές τη συναντούσα συνέχιζε να εντυπωσιάζει και να μαγνητίζει με την αυτοπεποίθησή της».
Φελίσιτι Κλαρκ – beauty editor
«Ηξερα την Νταϊάνα απ’ όταν ήταν 14 ετών. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ήμουν συντάκτρια ομορφιάς στη βρετανική Vogue και η αδελφή της, δεσποινίδα Τζέιν Σπένσερ, δούλευε ως προσωπική μου βοηθός. Φωτογραφήσαμε για πρώτη φορά την Νταϊάνα όταν ήταν 19 ετών, ως “ανερχόμενο πρότυπο ομορφιάς”. Ξαφνικά παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Κάρολο, οπότε οι αρχικές λήψεις έγιναν οι επίσημες φωτογραφίες που συνόδευαν την ανακοίνωση του αρραβώνα τους. Παρά το γεγονός ότι εξελίχθηκε γρήγορα σε fashion icon, δεν είμαι σίγουρη αν υπήρξε ποτέ εμμονική με τη μόδα. Ωστόσο ερωτεύτηκε απολύτως την μπλούζα που είχα επιλέξει για εκείνη τη φωτογράφηση: ανοιχτό ροζ σιφόν σχεδιασμένο από τους Emanuels – που αργότερα την πήγα να τους γνωρίσει και φυσικά ήταν αυτοί που σχεδίασαν μετέπειτα και το νυφικό της. Ηξερε τι της άρεσε και εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή της ζωής της τής άρεσε οτιδήποτε με σούρες και βολάν. Η πριγκίπισσα κι εγώ κρατήσαμε επαφή. Συνηθίζαμε να τρώμε μεσημεριανό μαζί και τη βοηθούσα με το μακιγιάζ της – είχε πολύ ευαίσθητη επιδερμίδα. Η Νταϊάνα εξελίχθηκε γρήγορα. Ακουγε τους σχεδιαστές ακόμα κι αν δεν συμφωνούσε πάντα με αυτό που ήθελαν. Οι δημιουργίες της Catherine Walker τής ταίριαζαν πραγματικά πολύ, όπως και αυτές των Caroline Charles και Gina Fratini. Αγόραζε όλα τα ρούχα της. Οι λογαριασμοί πληρώνονταν πάντα. Θα έλεγα ότι προτιμούσα οτιδήποτε φορούσε από τον Victor Edelstein – το φόρεμα “John Travolta” ήταν απλά σαγηνευτικό. Δεν τα έκανε όλα πάντα σωστά, αλλά δεν είναι αξιαγάπητο ότι έκανε λάθη όπως και όλοι οι υπόλοιποι;».
Σαμ Μακ Νάιτ – hairstylist
«Την πρώτη φορά που γνώρισα την πριγκίπισσα μού δίδαξε πώς να βάζω σωστά μια τιάρα. Ημασταν σε μια φωτογράφηση το 1990 και λίγο αργότερα ξεκίνησα να επιμελούμαι τα μαλλιά της, πράγμα που συνέχισα να κάνω για τα επόμενα επτά χρόνια. Λάτρευε να ντύνεται ωραία, αλλά δεν ήταν θύμα της μόδας. Λίγο μετά τη συνάντησή μας τη βοήθησα να γνωρίσει τον Gianni και την Donatella Versace. Η πριγκίπισσα είχε το σώμα ενός μοντέλου, πλησίαζε τα 30, ήταν μόνη και είχε βρει την αυτοπεποίθηση μιας γυναίκας που αισθάνεται άνετα με τον εαυτό της. Εκανα πολλές φωτογραφήσεις μαζί της, αλλά και με τον Πάτρικ Ντεμαρσελιέ. Στην αρχή δεν ένιωθε και πολύ άνετα μπροστά στο φακό, αλλά ο Πάτρικ την έκανε να αισθάνεται πραγματικά οικεία. Μέχρι σήμερα πιστεύω ότι έχει απαθανατίσει μερικές από τις πιο υπέροχες στιγμές της. Ορισμένες από τις καλύτερες φωτογραφίες των παπαράτσι είναι όταν βγαίνει από το γυμναστήριο. Εμείς, μιμούμενοι αυτές τις λήψεις, βρέξαμε τα μαλλιά της κατά τη διάρκεια μιας φωτογράφησης. Αν την ενδιέφεραν περισσότερο τα μαλλιά παρά η μόδα; Δεν είναι έτσι, αλλά της άρεσε να δείχνει πάντα αψεγάδιαστη. Της έλεγα: “Πραγματικά δεν με χρειάζεστε σ’ αυτό το ταξίδι. Μπορείτε να ανακατέψετε ελαφρά τα μαλλιά σας δείχνοντας το ίδιο υπέροχη”. Και εκείνη μου έλεγε: “Οταν πηγαίνω σε σχολεία ή επισκέπτομαι φιλανθρωπικές οργανώσεις δεν θέλουν να δουν τα ανακατεμένα μαλλιά μου αλλά την πριγκίπισσα”. Ηξερε το ρόλο που έπρεπε να παίξει. Λατρεύω τα ρούχα που σχεδίαζε η Catherine Walker γι’ αυτήν: ρούχα που δεν θα τσαλάκωναν, που θα φαινόντουσαν ωραία καθώς έβγαινε από το αυτοκίνητο. Η Walker ήταν μια αληθινή couturier και η Νταϊάνα ήταν το τέλειο θέμα».
