Το Βασικό Ένστικτο είναι η εμβληματική ερωτική ταινία της δεκαετίας του ’90, οι τολμηρές σκηνές της οποίας δημιούργησαν μεγάλο ντόρo και ανέδειξαν σε σύμβολο του σεξ την Sharon Stone, απογειώνοντας την καριέρα της στον κινηματογράφος. Μάλιστα, ο ρόλος αρχικά ήταν να δοθεί σε κορυφαία γυναικεία ονόματης της εποχής, όμως όλες αρνήθηκαν για τις τολμηρές σκηνές, με την Sharon Stone τελικά να περνάει από οντισιόν και να αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Στο σήμερα πια, η ηθοποιός στο νέο της βιβλίο ‘The Beauty of Living Twice’ αναφέρεται στις άσχημες εμπειρίες που έχει βιώσει στην καριέρα της, και κυρίως στο ξεκίνημά της, δηλαδή στα γυρίσματα της ταινίας Βασικό Ένστικτο.
Όπως αποκαλύπτει το Vanity Fair, που έδωσε στη δημοσιότητα ένα μικρό απόσπασμα, η 63χρονη ηθοποιός ισχυρίζεται πως ένα μέλος της παραγωγής από την εν λόγω ταινία, της είπε να βγάλει το εσώρουχο στη σκηνή όπου εκείνη σταυρώνει τα πόδια, δίνοντας την εντύπωση ότι δεν θα αποκαλυφθούν περισσότερα. Εκείνη κλήθηκε να δει τη τελευταία σκηνή της ταινίας σε ένα δωμάτιο γεμάτο άντρες δικηγόρους και ατζέντηδες, εκ των οποίων οι περισσότεροι δεν είχαν καμία σχέση με την παραγωγή και όπως γράφει στο βιβλίο της: “Έτσι είδα το πλάνο με το αιδοίο μου για πρώτη φορά, καιρό μετά αφότου μου είχαν πει, “Δεν βλέπουμε τίποτα- θέλω απλώς να βγάλεις το εσώρουχό σου, επειδή το λευκό αντικατοπτρίζεται στην κάμερα, οπότε καταλαβαίνουμε ότι φοράς εσώρουχο. Ναι, έχουν υπάρξει πολλές οπτικές πάνω στο ζήτημα, αλλά εφόσον είμαι η μόνο με κόλπο, σας λέω αυτό: Οι άλλες οπτικές είναι ανοησίες”.
Μετά την προβολή, η Sharon Stone είπε πως χαστούκισε τον σκηνοθέτη Paul Verhoeven στο πρόσωπο, πήγε στο αμάξι της και πήρε τηλέφωνο τον δικηγόρο της. Ο δικηγόρος με τη σειρά του την ενημέρωσε πως δεν ήταν νόμιμο να τραβήξουν το πλάνο με τέτοιον τρόπο, ωστόσο ο σκηνοθέτης αρνήθηκε κατηγορηματικά πως είχε οποιαδήποτε επιλογή η ηθοποιός. “Ήμουν απλώς μια ηθοποιός, απλώς μια γυναίκα- τι επιλογές να είχα;Αλλά είχα επιλογές. Οπότε σκεφτόμουν και σκεφτόμουν και επέλεξα να επιτρέψω την σκηνή στην ταινία. Γιατί; Επειδή ήταν σωστό για το έργο και τον χαρακτήρα κι επειδή, στην τελική, την έκανα”.
