Πριν 50 χρόνια ένας Αμερικανός πρώην τεχνικός πολεμικών ραντάρ, γνωστός σήμερα ως εφευρέτης του mouse, ο Douglas Engelbart παρουσίασε στον επιστημονικό κόσμο μια εφεύρεση που θα άλλαζε για πάντα τις ζωές μας. Πλέον η λειτουργία του ποντικού έχει πάρει διαφορετικές μορφές πέρα από την κλασική και έχει γίνει trackpad κλπ, ωστόσο τη δεκαετία του ’60 ο Engelbart κατέθεσε μια πατέντα σε πιο απλή μορφή αλλά τεχνολογικά “θαυματουργή”.
Ο Douglas Engelbart γεννήθηκε στο Όρεγκον των ΗΠΑ στις 30 Ιανουαρίου του 1925. Είχε πάντα τεχνολογικές ανησυχίες και γνώσεις που προσπαθούσε να διανθίσει με κάθε τρόπο. Η αρχή των πάντων έγινε το 1945 όταν διάβασε το άρθρο του Βάνιβαρ Μπους, «As we may think«, όπου έθετε τις βάσεις του υπερκειμένου και των υπερσυνδέσεων. Τότε ο Αμερικανός εφευρέτης είχε διακόψει τις σπουδές του στο πολιτειακό πανεπιστήμιο του Όρεγκον και δούλευε σε εγκαταστάσεις ραντάρ του πολεμικού ναυτικού στις Φιλιππίνες. Το άρθρο λειτούργησε καταλυτικά στο κοφτερό μυαλό του Douglas και μετά το πέρας της θητείας του έκανε μεταπτυχιακό και διδακτορικό στην επιστήμη των υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϋ.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, εφηύρε και συνέβαλε σε αρκετές διαδραστικές και φιλικές προς το χρήστη συσκευές, όπως το λειτουργικό σύστημα των Windows, groupware, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, το διαδίκτυο και το ποντίκι του υπολογιστή.
Η βασική ιδέα για το ποντίκι ήρθε για πρώτη φορά το 1961 ενώ καθόταν σε μια διάσκεψη για γραφικά υπολογιστών, με το μυαλό του να σκέφτεται την πρόκληση να κάνει την διαδραστική πληροφορική πιο αποτελεσματική. Από το 1951, ο Douglas είχε οραματιστεί τους διανοούμενους εργαζόμενους να κάθονται σε διαδραστικούς σταθμούς εργασίας υψηλής απόδοσης και να έχουν πρόσβαση σε έναν τεράστιο διαδικτυακό χώρο πληροφοριών και να συνεργάζονται για σημαντικά προβλήματα.
Το 1963 ολοκλήρωσε με τη βοήθεια του Bill English την ιδέα ενός πρωτότυπου χειροκίνητου μηχανήματος με ένα κουμπί στο πάνω μέρος για το ερευνητικό εργαστήριο του Stanford Research Institute (σήμερα γνωστό ως SRI International). Ήταν φτιαγμένο από ξύλο και είχε δύο μεταλλικούς τροχούς που έρχονται σε επαφή με την επιφάνεια και μόνο ένα κλειδί. Φυσικά το αρχικό design ήταν αρκετά διαφορετικό από ότι έχουμε συνηθίσει σήμερα. Το 1967, η SRI υπέβαλε αίτηση για το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στο ποντίκι, με το πιο επίσημο όνομα “δείκτης θέσης x, y για ένα σύστημα εμφάνισης” αλλά λόγω της υπερβολικής γραφειοκρατίας το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας απονεμήθηκε το 1970. Το 1972 ο Bill English εξέλιξε την αρχική του μορφή δημιουργώντας το γνωστό Ball Mouse – αυτό που χρησιμοποιούμε σήμερα.
Για να αυξήσει περαιτέρω την αποτελεσματικότητα, η ομάδα του Engelbart σκέφτηκε να προσφέρει έναν σύντροφο στο ποντίκι – μια συσκευή για το αριστερό χέρι για την εισαγωγή εντολών ή κειμένου καθώς το δεξί χέρι θα ήταν απασχολημένο με το ποντίκι. Για όσους δεν κατάλαβαν μιλάμε για την εφεύρεση ενός keyset.
“Κάναμε τα πειράματά μας και το ποντίκι κέρδιζε σε κάθε κατηγορία, παρόλο που δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ πριν. Ήταν γρήγορο και με αυτό οι άνθρωποι έκαναν λιγότερα λάθη. Πέντε ή έξι από εμάς συμμετείχαμε σε αυτές τις δοκιμές, αλλά κανείς δεν μπορεί να θυμηθεί ποιος το αποκάλεσε για πρώτη φορά “ποντίκι”. Είμαι έκπληκτος που το όνομα αυτό έχει διατηρηθεί”, ανέφερε.
Σχετικά με τη δομή του ποντικιού, ο Engelbart είχε δηλώσει λίγα χρόνια αργότερα: “Το ποντίκι που δημιουργήσαμε το 1968 ήταν μια πρωτότυπη συσκευή. Αρχικά το καλώδιο / ουρά ήταν στο πίσω μέρος. Στη συνέχεια αλλάξαμε κατεύθυνση γιατί το καλώδιο μπλεκόταν όταν μετακινούσαμε το χέρι μας. Επίσης κάναμε πολλά πειράματα για να δούμε πόσα κουμπιά πρέπει να έχει το ποντίκι. Δοκιμάσαμε έως και πέντε. Καταλήξαμε στα τρία. Τώρα το ποντίκι με τρία κουμπιά έχει γίνει στάνταρ, εκτός από τα ποντίκια των Mac.”
Τέλος, αν νομίζεις πως ο Douglas Engelbart έγινε εκατομμυριούχος από τη μια στιγμή στην άλλη, κάνεις λάθος αφού το ποντίκι έγινε απαραίτητη συσκευή στη χρήση του υπολογιστή μετά από πολλά χρόνια.
