Το χειμώνα που μας πέρασε και πριν η πανδημία χτυπήσει μεταξύ άλλων τόσο άσχημα τις τέχνες, είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τον John P Ellis στο Φάντασμα της Όπερας, μία ελληνική παραγωγή που έφερε το original cast από το ανέβασμα στο West End στο Λονδίνο με μερικά από τα πιο φαντασμαγορικά σκηνικά και κοστούμια που είδαμε ποτέ στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Ηθοποιός του μουσικού θεάτρου με εμπειρία σε μεγάλες παραγωγές του West End και του Broadway, είχε ξεχωρίσει στο παρελθόν σε μιούζικαλ όπως τα “Jesus Christ Superstar”, “Cats” και «Ο Μάγος του Οζ».
Ο John, παλιός φίλος της Ελλάδας με πολλούς φίλους στην Αθήνα, μετά το αρχικό σοκ από το απότομο κατέβασμα της παράστασης αποφάσισε να χρησιμοποιήσει δημιουργικά το χρόνο του εδώ ξεκινώντας ηχογραφήσεις. “Πρώτα απ’ όλα θέλω να πω ότι η εμπειρία μου στο ανέβασμα του Phantom με την People Entertainment ήταν εξαιρετική, ήταν μία τεράστια παραγωγή και ήμουν υπερήφανος που επέστρεψα στην Ελλάδα συμμετέχοντας σε μία τέτοια δουλειά. Ήταν πολύ δύσκολο για εμάς που βιώσαμε αυτό το απότομο κατέβασμα, αλλά οφείλω να πω ότι η αντίδραση της Ελληνικής Κυβέρνησης ήταν άμεση και έδειχνε μεγάλη υπευθυνότητα, δεν ήθελαν να ρισκάρουν, πράγμα που νομίζω ότι ήταν και το σωστό”.
Τότε ήταν που πήρες την απόφαση να ξεκινήσεις ηχογραφήσεις στην Αθήνα με Έλληνες μουσικούς;
Μου άρεσε η ιδέα να ηχογραφήσω με κάποιους από τους θαυμάσιους μουσικούς που αποτελούσαν την ορχήστρα στις παραστάσεις του Phantom of the opera στην Ελλάδα, όταν συνειδητοποίησα ότι δεν θα υπήρχαν άλλες παραστάσεις στο άμεσο μέλλον. Σκέφτηκα ότι αν βιαστώ λίγο να μπω στο στούντιο θα μπορούσα να έχω ένα θαυμάσιο αποτέλεσμα που δημιουργήθηκε την περίοδο του lockdown. Σας μιλάω για τις αρχές Μαρτίου που κανείς δεν είχε εικόνα πόσο άσχημα θα εξελίσσονταν τα πράγματα, ωστόσο ήμουν σίγουρος ότι θα επηρέαζε σε μεγάλο βαθμό τον κόσμο του θεάτρου.
Ο τίτλος του άλμπουμ μοιάζει με αίνιγμα, μια γερμανική λέξη που δεν είχα ξανακούσει και περιγράφει την αίσθηση να βλέπεις κάτι με τα μάτια του νου, σαν να παίζει μία ταινία στο κεφάλι σου.
Κατά τη διάρκεια του “Lockdown” το μυαλό μου έτρεχε, ήταν σε ονειρική κατάσταση, ήταν σαν να βλέπω τις σκέψεις μου να ζωντανεύουν σε ταινία. Αυτό δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα, είναι κάτι που μου συμβαίνει από τότε που ήμουν παιδί, αλλά αυτούς τους τελευταίους μήνες, ενώ ο κόσμος επηρεαζόταν όλο και περισσότερο από τον Covid19 το ζούσα όλο και πιο έντονα, όλες αυτές οι σκέψεις και οι φόβοι εξελίσσονταν στο μυαλό μου. Ένα πρωί το εξήγησα στον σύντροφό μου, που είναι Γερμανός. «Α, έχεις “kopfkino”, σινεμά στο κεφάλι». Κι έτσι γεννήθηκε ο τίτλος του άλμπουμ. Είναι μια λέξη που περιγράφει τέλεια αυτούς τους 6 τελευταίους μήνες για μένα.
Ένα από τα πράγματα που χαρακτηρίζουν αυτό το άλμπουμ είναι ότι είναι δύσκολο να τα κατατάξεις σε ένα μόνο μουσικό είδος. Που θα το τοποθετούσες σε έναν φανταστικό μουσικό χάρτη;
Νομίζω ότι θα ήταν αδύνατο να το κατηγοριοποιήσεις, δεν ανήκει σε ένα μόνο είδος. Βρίσκεται στη διασταύρωση πολλών μουσικών ειδών γιατί αγαπώ πολλά είδη μουσικής και υποθέτω πως αυτό φαίνεται στη ηχογράφηση. Ηλεκτρονική μουσική, μουσική για να χαλαρώνεις, pop house, ambient, κλασική, όπερα, νεοκλασική, υπάρχει κάτι για όλους.
Στο άλμπουμ ακούμε και ένα ωραίο ντουέτο με την φανταστική Νάντια Μπουλέ. Πως προέκυψε η συνεργασία;
Η Νάντια και εγώ γίναμε φίλοι στο διάστημα που εμφανιζόμουν στο θέατρο στην Ελλάδα. Στάθηκα πολύ τυχερός που κατάφερα να τη δω στο “Σικάγο” και αμέσως σκέφτηκα “τι απίστευτη performer”. Όταν διάλεγα τραγούδια για το άλμπουμ σκεφτόμουν ότι πάντα ήθελα να συμπεριλάβω μία διασκευή του “Euphoria” της Loreen, που πιστεύω πως είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια που κέρδισαν ποτέ στην Eurovision. Οπότε σκέφτηκα να της το προτείνω και να δω αν είχε διάθεση να το κάνουμε. Προς μεγάλη μου έκπληξη και αφάνταστη χαρά η Νάντια είπε ναι, ήρθε στο στούντιο και το ηχογραφήσαμε και μου αρέσει πολύ. Τι υπέροχη φωνή!
Πως διάλεξες τις διασκευές σου, όπως το θαυμάσιο, To Build a home, που είναι το αγαπημένο μου κομμάτι στο “Kopfkino”;
Υποθέτω ότι σκέφτηκα τραγούδια που θα λειτουργούσαν καλά με ένα ηλεκτρονικό στοιχείο, μια και ήθελα να πειραματιστώ με ρυθμούς και samples και τέτοια. Ηξερα επίσης ότι ήθελα να κάνω κάτι όμορφο και μεγαλεπήβολο. Αγαπώ τα τηλεοπτικά και κινηματογραφικά μουσικά θέματα και νιώθω ότι πολλά από αυτά τα κομμάτια του δίσκου θα ταίριαζαν σε πολλές σειρές.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι το “Kopfino” προέκυψε από την καραντίνα. Είναι τόσο θετικό και αισιόδοξο.
Μα έκανα θετικές σκέψεις όταν το ηχογραφούσα. Έδωσα τη δική μου μάχη στην καραντίνα. Είναι δύσκολο να έχεις μόλις χάσει τη δουλειά σου και να ξέρεις πως δεν υπάρχει τίποτα στον ορίζοντα για αρκετό καιρό εξαιτίας του COVID19, αλλά αισθάνομαι υπερήφανος για όσα κατάφερα αυτό το διάστημα.
Τι εικόνες θέλεις να δημιουργηθούν στο μυαλό των ανθρώπων που ακούν το “KopfKino”;
Προφανώς θέλω να απολαύσουν τη μουσική, να ακούσουν κάτι καινούργιο να τους εκπλήξω ευχάριστα. Όπως διάβασα σε μία κριτική στο West End « είναι τόσο αναζωογονητικό να ακούς ένα άλμπουμ από έναν καλλιτέχνη του μιούζικαλ που δεν επαναλαμβάνει τραγούδια από παραστάσεις». Αυτό μου έδωσε μεγάλη χαρά! Ήταν αυτό ακριβώς που ήθελα να σκεφτεί το κοινό.
Ένας Αυστραλός στο Λονδίνο. Πως πήρες την απόφαση;
Βρίσκομαι στο Λονδίνο τα τελευταία 18 χρόνια με μικρά διαλείμματα για περιοδείες. Έχω ζήσει στη Γερμανία, την Ελβετία, τις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Νότιο Κορέα, αλλά και σε πολλά μέρη της Μέσης Ανατολής, της Ευρώπης και της Ασίας, όπου με οδήγησαν οι συναυλίες και οι θεατρικές παραστάσεις στις οποίες συμμετείχα. Η οικογένειά μου βρίσκεται στη Μελβούρνη, μου λείπουν πάρα πολύ και τους επισκέπτομαι όσο πιο συχνά μπορώ.
O Covid19 άλλαξε την πραγματικότητα των περισσότερων καλλιτεχνών. Πώς άλλαξε τη δική σου;
Έχασα τη δουλειά μου, ματαιώθηκαν συναυλίες, αλλά μου έδωσε την ευκαιρία να φτιάξω το άλμπουμ μου, κάτι που πραγματικά απόλαυσα.
Θα τα καταφέρει η μουσική βιομηχανία; Θα κερδίσει η αγάπη για τη μουσική και τη χαρά των συναυλιών το φόβο στο τέλος;
Δεν γίνεται αλλιώς. Ο φόβος δεν θα μας βγάλει πουθενά. Είμαστε θαυμαστά πλάσματα, έχουμε περάσει τόσα, θα περάσουμε κι άλλα, αλλά πρέπει να νοιαζόμαστε για όσους μπορεί να υποφέρουν γύρω μας.
Είχες επισκεφθεί την Ελλάδα στο παρελθόν και έχεις πολλούς φίλους εδώ. Ποια είναι η πρώτη λέξη που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς τις λέξεις Ελλάδα ή Αθήνα; Με τι τις έχεις συνδέσει;
Μαστίχα! Φίλοι, φαγητό, θερινά σινεμά, συναυλίες, άλλη μία μαστίχα!
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
Υπάρχει η προοπτική συμμετοχής σε μία πολύ μεγάλη παραγωγή στο εξωτερικό την επόμενη χρονιά, αλλά με τόση αβεβαιότητα γύρω μας δεν ξέρω τι θα προχωρήσει. Συζητάω με παραγωγούς στο Λονδίνο την Ελλάδα και το Ντουμπάι. Ελπίζω να επιστρέψω στην Αθήνα για να ηχογραφήσω ένα δεύτερο άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει το 2021! Ελπίζω να καταφέρω να συγκεντρώσω όσα χρειάζομαι από τη σελίδα μου https://gf.me/u/y2kacb
Μπορείτε να βρείτε το CD εδώ και περισσότερα για τον John P Ellis εδώ john-ellis.com και στο instagram john.p.ellis/
