Ακροδεξιά στοιχεία διαδήλωσαν στη Σουηδία με πλακάτ που έφεραν τη φωτογραφία της Αλεξάνδρας Πασχαλίδου, ζητώντας την απέλασή της από τη χώρα.
Για το γεγονός αυτό ενημέρωσε ένας χρήστης του Twitter τη δημοσιογράφο, αναρτώντας μάλιστα και τη σχετική φωτογραφία Η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου αναδημοσίευσε τη φωτογραφία του απαράδεκτου πλακάτ, υπογραμμίζοντας ότι δεν εκφοβίζεται, ενώ διερωτήθηκε για το αν οι Νεοναζί είχαν πάρει την άδεια του φωτογράφου για να χρησιμοποιήσουν την εικόνα της.
Η δημοσιογράφος έχει γίνει στόχος Σουηδών νεοναζί καθώς δραστηριοποιείται έντονα υπέρ των μεταναστών και άλλων μειονοτήτων, κάτι που όπως φαίνεται ενοχλεί τα ακραία στοιχεία στη χώρα.
«Οι Ναζιστές διαδηλώνουν σήμερα στο Γκέτεμποργκ. Σε μία από τις πιο σύγχρονες και οικονομικά ευημερούσες δημοκρατίες του κόσμου. Χρησιμοποιούν την εικόνα μου. Στοχοποιούν μια γυναίκα με ύψος 1,60 cm, ανεξάρτητη δημοσιογράφο χωρίς σωματοφύλακες και υποστήριξη από εργοδότες. Πόσο θλιβερό; Ευχαριστώ τους γενναίους ανθρώπους που αντιστέκονται. Ποτέ δεν θα παραιτηθούμε. Ποτέ δεν θα αφήσουμε τον εαυτό μας να σιγήσει. Δεν κάνουμε βήμα πίσω απέναντι στον ναζισμό και τον ρατσισμό», έγραψε στο μήνυμά της.
Ok, @polisen_riks @polisen_gbg @Justitiedep @aklagareSE
Är detta att demonstrera eller förtal?
(Ber @pascalidou om ursäkt för jag sprider) pic.twitter.com/1WUTbO4OdY— Robert Paulsson (@RPaulsson) September 30, 2017
Η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου περιγράφει τον ρατσισμό που βίωσε: «Γουρούνι με μαύρα μαλλιά». «Αν δεν φύγεις από τη χώρα σε 24 ώρες θα σκοτώσουμε εσένα και την οικογένειά σου». Όταν αυτό το ανώνυμο γράμμα έφτασε στο σπίτι μου με το ταχυδρομείο, ήμουν 9 ετών. Ηρθα στη Σουηδία στα έξι μου χρόνια. Ο πατέρας μου ήταν Ελληνας μετανάστης, καθαριστής. Μέναμε σε ένα μέρος όπου ζούσαν κυρίως πρόσφυγες και μετανάστες. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια χωρίς βιβλία ή εφημερίδες. Η μητέρα μου πήρε το γράμμα και πήγε στην αστυνομία. Οταν επέστρεψε, μας είπε: «Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα επειδή η απειλή είναι ανώνυμη’». Είμαι ευγνώμων και προνομιούχος που δουλεύω ως δημοσιογράφος στη Σουηδία. Από την πρώτη μου μέρα στη δουλειά, 20 χρόνια πριν (μέχρι σήμερα) με έχουν αποκαλέσει πόρνη, τσούλα, αηδιαστική μετανάστρια. Εβραία, τσιγγάνα, μουσουλμάνα! Μου έλεγαν ότι θα μου κόψουν τη γλώσσα. Οτι θα μου κόψουν τα δάχτυλα. Οτι θα μου σπάσουν τα γόνατα. Οτι θα έπρεπε να αυτοκτονήσω, αλλιώς θα με σκοτώσουν αυτοί. Μου έλεγαν να πάω στο σπίτι μου αλλιώς θα με στείλουν αυτοί στο σπίτι μου! Με απειλούσαν με ομαδικό βιασμό, με σεξουαλικά βασανιστήρια.
Υπάρχουν μέρες που ξυπνάω το πρωί με λεκτική βία και κοιμάμαι με σεξιστικά, ρατσιστικά σχόλια στο κεφάλι μου. Οταν πήγα στην αστυνομία μου είπαν: ”Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, η απειλή είναι ανώνυμη”. Δυστυχώς δεν είμαι η μόνη. Είμαι ένας από τους εκατομμύρια ανθρώπους που φοβούνται για τη ζωή τους, νιώθουν απροστάτευτοι και έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στη δικαιοσύνη. Στις μέρες μας, εκτός από τους ανώνυμους, υπάρχει νέα απειλή από πολιτικούς και ΜΜΕ, που ομαλοποιούν και προβάλλουν ως συνηθισμένο τον σεξισμό και τον ρατσισμό.
Οι λέξεις είναι όπλα. Αν συνεχίσετε να βομβαρδίζετε τους ανθρώπους με προειδοποιήσεις για τους «παράνομους», «κακούς», «απειλητικούς» μετανάστες, που εισβάλλουν στην χώρα και τον πολιτισμό σας. Αν συνεχίσετε να τους δαιμονοποιείτε, τότε κάποια στιγμή κάποιος θα εκραγεί. Οι λέξεις θα γίνουν πράξη. Η δημοκρατία είναι μια λέξη. Απαιτεί καθημερινή δράση από όλους μας. Το μίσος δεν είναι ελευθερία έκφρασης. Είναι έγκλημα. Αν ο ελεύθερος λόγος είναι το οξυγόνο της δημοκρατίας, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι ο κάθε πολίτης μπορεί να αναπνεύει. Ας αγωνιστούμε. Ας αγωνιστούμε για πλουραλισμό, για ενότητα στην πολυμορφία. Ας αγωνιστούμε για τη δημοκρατία».
