Από το Μέγαρο Μουσικής, που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά πέρυσι, το Athens Fashion Films Festival μετακόμισε στην Τεχνόπολη. Από τις 14 μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου το φεστιβάλ ανοίγει τις πόρτες του για μια συνάντηση δημιουργικών επαγγελματιών από το χώρο της μόδας και του σινεμά, της τέχνης και των media. Στο πλούσιο πρόγραμμά του (δες αναλυτικά εδώ) με τίτλο “Όταν η ηθική συναντάει την αισθητική” έχει στόχο να προσφέρει στο ελληνικό και διεθνές κοινό μια σφαιρική εικόνα των τελευταίων τάσεων και ιδεών που κυριαρχούν στον κινηματογράφο, τη μόδα, την τέχνη και το περιβάλλον.
Από τις ταινίες που θα διαγωνιστούν στο 2ο Athens Fashion Films Festival ξεχωρίζει η Charmolypi του Dragomir Milinkovic Clauss. Η χαρμολύπη είναι το ανάμεικτο συναίσθημα χαράς και λύπης που αισθάνεται και η πρωταγωνίστρια της ταινίας.
Η μόλυνση που προκαλείται από τους ανθρώπους στο περιβάλλον και ειδικά στις θάλασσες και στους ωκεανούς, έχει σταματήσει εδώ και καιρό να δημιουργεί απλώς μια ανησυχία για αυτό, καθιστώντας αναγκαία την άμεση παρέμβασή μας.
Ζούμε στην εποχή όπου η παθητικότητα των κρατών και των οργανισμών, κάνουν όλους εμάς, που διαθέτουμε έστω και στο ελάχιστο οικολογική συνείδηση, να λαμβάνουμε ατομικά πρωτοβουλίες για τον καλλωπισμό και την προστασία της φύσης μας. Η βιομηχανία της μόδας, ούσα μία από τις πρωτεύουσες αιτίες της ρύπανσης, έχει τεράστια ευθύνη και καθήκον να δράσει υπεύθυνα για τον ζωτικό μας χώρο, το οποίο μοιραζόμαστε με άλλα όντα. Εξαιτίας της ανθρώπινης απερισκεψίας, ο πλανήτης μας έχει υπερ-μολυνθεί με απότοκο τόσο τα ζώα όσο και ολόκληρο το οικοσύστημα να υποφέρουν από τις αρνητικές συνέπειες αυτού. Δυστυχώς, η αμέλεια της άρρηκτης σύνδεσης μεταξύ ανθρώπων και φύσης, μπορεί τελικά να αποβεί μοιραία για την επιβίωση μας.
Με έμπνευση από την ιδέα του σκηνοθέτη Dragomir Milinkovic Clauss, η σχεδιάστρια κοσμημάτων Άντζυ Ανδριτσοπούλου δημιούργησε ένα κοστούμι για αποδώσει το νόημα και την ουσία χωρίς λεκτικές περιγραφές. Η σχεδιάστρια πάνω σε μια βάση από δίχτυ δημιούργησε ένα body με αντικείμενα που συλλέχθηκαν από τη θάλασσα. Στην τελική του μορφή πρόκειται για ένα φόρεμα που το πάνω μέρος είναι κεντημένο με σφουγγάρια, κοχύλια, κοράλια, πλαστικά μπουκάλια, μεταλλικά στοιχειά φθαρμένα από τα χρόνια σε συνδυασμό με φούστα από πλαστικό.
Η ιδέα ήταν το δίχτυ που εγκλώβισε την πρωταγωνίστρια στην προσπάθεια της να κολυμπήσει και μαζί της όλα τα πλαστικά σκουπίδια που πετάμε στις θάλασσές μας. Το κορίτσι νιώθει χαρμολύπη, πενθεί για την οικολογική καταστροφή που έχει δημιουργήσει το είδος μας ενώ την ίδια στιγμή αισθάνεται ότι αναγεννάται τραβώντας η ίδια από την θάλασσα όλο το κακό και την καταστροφή.
