Η Σαρίτα Χαϊμ γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1968 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πολιτικές Επιστήμες και Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας. Ασχολήθηκε με το μάρκετινγκ και τη διαφήμιση και έζησε για οχτώ χρόνια στο Βουκουρέστι και στο Τορόντο. Το 2012 εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα με τον τίτλο Ξεκόλλα…από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Ακολούθησε το Placebo το 2017 και το Η αδελφή μου που κυκλοφόρησε στα μέσα του φθινοπώρου, και τα δύο από τις εκδόσεις Μίνωας. Τι συμβαίνει στο βιβλίο; Μια πυρκαγιά που λίγο έλειψε να σκοτώσει την επτάχρονη Μάρθα βγάζει ανεξήγητα από τη ζωή της τη μεγαλύτερη αδελφή της, Κατερίνα. Ύστερα από χρόνια, ένα μήνυμα στο Messenger από τον άγνωστο Ηλία Π., που ζει σε ένα ελληνικό νησί, έρχεται να ταράξει την επιτυχημένη ζωή της Μάρθας, η οποία μένει πλέον μόνιμα στο Τορόντο. Η συνάντηση επιφυλάσσει εκπλήξεις και ωθεί τις δύο γυναίκες να βουτήξουν στα κατάβαθα της ύπαρξής τους αλλά και να αποτινάξουν από τις πλάτες τους το βάρος μιας ατελούς ταυτότητας.
Τρίτο μυθιστόρημα, τρίτο ψυχογράφημα με θέμα την οικογένεια, ας είναι και διαλυμένη. Σε τι συμπεράσματα φτάσατε για την οικογένεια ως επιδραστικό παράγοντα στη ζωή ενός ανθρώπου;
Η οικογένεια είναι ρίζα που μας τρέφει. Αν η τροφή είναι τοξική, τότε δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η τοξικότητα αυτή θα μεταφέρεται μαζί με το άτομο που τη δέχτηκε σε κάθε ηλικία,ενώ τα τραύματα θα παραμένουν ανοιχτά μέχρι να πάρουμε την επώδυνη απόφαση να τα επουλώσουμε.
Η ιστορία πράγματι φαίνεται να επικεντρώνεται στις δύο αδελφές, τη Μάρθα και την Κατερίνα, που αποχωρίστηκαν σε νεαρή ηλικία, ύστερα από ένα τραγικό ατύχημα που λίγο έλειψε να σκοτώσει τη μικρότερη, χωρίς να τους δοθεί καμία λογική εξήγηση. Ωστόσο η παρουσία της μητέρας είναι καταλυτική. Είναι εκείνη που δίνει νοσηρή πνοή σε αυτό το τρίγωνο οδηγώντας σε απρόβλεπτες και επίπονες καταστάσεις. Χωρίς την παρέμβαση της, οι επιλογές των δύο γυναικών πιθανόν να τις οδηγούσαν σεάλλους δρόμους. Η διαχείριση μιας τόσο παράλογης απουσίας θολώνει το κριτήριο και τις καθιστά έρμαια μιας αυταπάτης.
Στήνεται την πλοκή σε ένα διεθνές σκηνικό. Υπήρχε κάποιο ερέθισμα πίσω από την επιλογή των δύο γεωγραφικών σημείων που κυριαρχούν στην υπόθεση;
Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου διαδραματίζεται στο Τορόντο και σε κάποιο ελληνικό νησί που δεν κατονομάζεται. Διάλεξα αυτά τα μέρη σαν σκηνικό της ιστορίας γιατί μου είναι γνώριμα και φέρουν κάποιο ειδικό βάρος. Επίσης έζησα κάποια χρόνια στον Καναδά και οι όποιες αναφορές μου είναι οικείες.
Πιστεύετε πως στην ιστορία σας υπάρχουν κακοί, έστω και από αμέλεια;
Δεν θα τους χαρακτήριζα κατ’ ανάγκην κακούς. Τι σημαίνει άλλωστε κακός; Όλοι πράττουμε τη δεδομένη στιγμή με βάση το ψυχικό μας απόθεμα, την πνευματική μας κατάσταση καιχρησιμοποιώντας τις δεξιότητες που διαθέτουμε. Ο καθένας πρέπει να κρίνεται με αυτά που μπορεί κι όχι με αυτά που θα θέλαμε ιδανικά να κάνει.
Τι συναντά κανείς στα ελληνικά νησιά που δεν το συναντά πουθενά αλλού στον κόσμο;
Αν και μόνο υποκειμενικά μπορώ να απαντήσω, πιστεύω πως στα νησιά μας συναντά κανείς το ιδιαίτερο φως, τον ορίζοντα που χάνεται στην ανοιχτή θάλασσα, την καθαρότητα της ατμόσφαιρας, τον αέρα που συμπαρασύρει τις κακές σκέψεις, το διάφανο νερό. Αξίες ανεκτίμητες.
Το Μαγικό Βουνό του Τόμας Μαν είναι και δικό σας αγαπημένο βιβλίο; Ποιοι από τους προβληματισμούς, ποια μηνύματα του Μαν σας επηρέασαν στη ζωή και στη δουλειά σας;
Το Μαγικό Βουνό είναι ένα εκπληκτικό βιβλίο που έχει γραφτεί για να διαβαστεί πολλές φορές στη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου. Ωστόσο ταπολυεπίπεδα νοήματα δεν εκβιάζουν την προσοχή σου, αντίθετα περιμένουν να τα ανακαλύψεις όταν είσαι πραγματικά έτοιμος.
Μεγαλώσατε με αδέρφια; Τι εκτιμάτε περισσότερο στις συγγενικές σχέσεις, σε τι δίνετε αξία και τι παίρνετε από αυτές;
Ίσως ακουστεί παράδοξο αλλά δεν έχω αδέλφια καιη αφήγηση αυτής της ιστορίας ήταν για μέναμια μεγάλη πρόκληση. Για τους συγγραφείς άλλωστε η φαντασία και η πλοκή είναι η καύσιμη ύλη. Οι οικογενειακές σχέσεις είναι ένα πρώτης τάξεως υλικό που προσφέρεται για μια τέτοια προσέγγιση. Η ιστορία των δύο αδελφών ρίχνει εκτυφλωτικό φως στις ανθρώπινες αδυναμίες, τα λάθη, αλλά και την αγάπη που συνδέει τους ανθρώπους,ενώ την ίδια στιγμή απαιτεί από εμάς να πάρουμε ξεκάθαρη θέση απέναντι τους. Η συγχώρεση δεν είναι ενστικτώδης σαν την εκδίκηση. Ζητά πολλά και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην επιστρέψει τίποτα.
H φωτιά καταστρέφει, εξαφανίζει, αλλά και καθαρίζει, απελευθερώνει. Όταν μιλάμε για τη φωτιά μέσα σε έναν άνθρωπο, τη φλόγα μέσα του τη συνδέουμε με πάθος, έμπνευση και δημιουργία. Εσείς πώς προτιμάτε να βλέπετε αυτό το στοιχείο της φύσης;
Για μένα η φωτιά αντιπροσωπεύει όλη αυτή την ορμή και το πάθος που περιγράψατε, ωστόσο δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως αν αφεθεί ανεξέλεγκτη μπορεί στο πέρασμά της να καταστρέψει τα πάντα.
