Ο Φραντσέσκο Μακαπάνι Μισόνι είναι ένας από τους πιο ενθουσιώδεις καλοφαγάδες που έχω συναντήσει, ένας ευγενικός νέος άνδρας που σε κερδίζει με τον ενθουσιασμό του παρόλο που την ίδια στιγμή δεν σταματάς να σκέφτεσαι πώς ο αμετανόητος foodie και κυνηγός των εκλεκτών γεύσεων που έχεις απέναντί σου διατηρεί την ψιλόλιγνη σιλουέτα του.
Γιος της Αντζελα Μισόνι και μέλος της μεγάλης αυτής φαμίλιας της μόδας και του design που μετράει πλέον τρεις γενιές δημιουργών, δεν επέτρεψε στη δυσλεξία του να του καθορίσει τη ζωή, αλλά σπούδασε αρχιτεκτονική και βρέθηκε λίγο μετά τα 30 να υπογράφει την οικογενειακή βίβλο των Μισόνι για το καλό φαγητό. Και καλό φαγητό για τους Μισόνι είναι το φαγητό της καρδιάς, αυτό που προκύπτει από οικογενειακά γεύματα σε γενέθλια και γιορτές και σε σπίτια και κάτω από τις ελιές, πλάι στη θάλασσα, σαν αυτό που παρέθεσε σε δείπνο ο ίδιος σε διοργάνωση της Globe & Trotter στο θρυλικό «Domes Miramare, a Luxury Collection Resort» στην ανατολική ακτογραμμή της Κέρκυρας.
Εκεί όπου γίνεται η κουβέντα μαζί του, με θέα τη θάλασσα που ασημίζει κάτω από τον φθινοπωρινό ήλιο. «Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν τεσσάρων και μεγάλωσα σε ένα σπίτι γεμάτο γυναίκες, δύο αδερφές, γιαγιά, τις γυναίκες που μας φρόντιζαν, και τον βουδιστή σεφ από τη Σρι Λάνκα. Οταν μεγαλώνεις με γυναίκες μαθαίνεις να είσαι ευγενικός, υπομονετικός και ότι “οι γυναίκες έχουν πάντα δίκιο”. Ο παππούς μου έλεγε: “Δεν μπαίνουμε ποτέ σε καβγάδες με τις γυναίκες. Τους λέμε ‘ναι’ και μετά κάνουμε αυτό που θέλουμε”».
Λίγο μετά τα 30 ο ίδιος, κουβαλά όλο αυτόν τον ενθουσιασμό και το μεσογειακό φως που θα περίμενε κανείς από έναν Ιταλό γόνο μιας οικογένειας που άφησε στη μόδα ένα ανέμελο αποτύπωμα βουτηγμένο στο χρώμα, μιας οικογένειας που φημίζεται για την απλότητα και τον μποέμ τρόπο ζωής της. «Στην οικογένεια του πατέρα μου μαγειρεύουν οι άνδρες, στης μητέρας μου οι γυναίκες. Και οι δύο γονείς μου μαγειρεύουν, αλλά ο πατέρας μου είναι ο αγαπημένος μου σεφ γιατί κυνηγάει τις βαριές γεύσεις. Αν η συνταγή λέει 200 γραμμάρια βούτυρο θα χρησιμοποιήσει 250. Μια φορά τον είδα να ρίχνει λάδι στις κοτολέτες. Στις κοτολέτες! Η μητέρα μου είναι περισσότερο της υγιεινής διατροφής».
Ο Φραντσέσκο περιγράφει τον παππού του ως μέγα διασκεδαστή που έλεγε ιστορίες στα οικογενειακά τραπέζια, ιστορίες από τη ζωή του, από τις περιπέτειες του στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο Ελ Αλαμέιν. Μπορεί ο παππούς Τάι να ήταν η ψυχή του πάρτυ, αλλά χωρίς τη γιαγιά Ροζίτα δεν θα στρωνόταν ποτέ κανένα τραπέζι. «Η γιαγιά Ροζίτα είχε την ευθύνη των πάντων. Ο παππούς έφτιαχνε μόνο γαρίδες, μια μακαρονάδα που έβγαζε φλόγες και ομελέτες με σχεδόν ωμά αυγά και ζαρζαβατικά όπως λυκίσκο!». Εχοντας διαβάσει και ερωτευτεί το βιβλίο με τις συνταγές της οικογένειας, τον ρωτάω συνταγές για κάθε περίσταση. «Αν θέλεις να ζητήσεις συγγνώμη, φτιάξε ένα γλυκό. Αν θέλεις να σαγηνεύσεις κάποιον, ψήσε ψάρι ή ετοίμασε ένα καλό πιάτο με κρέας».
Οταν φτάνουμε στην αποκωδικοποίηση της κουζίνας των Μισόνι, τα πράγματα είναι πολύ απλά και αυθεντικά, όπως όλα τα μέλη της οικογένειας. «Τρώμε πολλά διαφορετικά χρώματα. Ενα πιάτο με πολύχρωμη τροφή είναι σίγουρα θρεπτικό. Μας αρέσουν οι ιδιαίτερες γεύσεις και τα σπάνια υλικά, αλλά αυτό που πραγματικά απολαμβάνουμε είναι τα απλά πράγματα. Μεγαλώσαμε στην εξοχή και μάθαμε τις ανεκτίμητες εμπειρίες που σου προσφέρει η φύση όπως το να απολαμβάνεις ένα ποτήρι κρασί με φίλους στο ηλιοβασίλεμα ή μία βόλτα στο δάσος μετά τη βροχή με όλες αυτές τις μυρωδιές. Αυτή είναι η κληρονομιά που μου άφησε η οικογένειά μου, η ικανότητα να εκτιμώ τα απλά πράγματα, όπως μια μακαρονάδα της γιαγιάς μου με ντομάτα».
Στις φωτογραφίες του βιβλίου βλέπει κανείς ό,τι τρώνε οι Μισόνι στο σπίτι τους, τίποτα δεν είναι στημένο και οι συνταγές για τα περισσότερα πιάτα είναι πολύ εύκολες. Μαγειρεύουν συνήθως για περισσότερα από 10 άτομα, αφού η οικογένεια μετρά ήδη τρεις γενιές και πολλές οικογένειες. Ποιες από τις συνταγές του θα μας πρότεινε να μαγειρέψουμε; «Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τέσσερις εποχές γιατί μου αρέσει να προτείνω πιάτα με υλικά που είναι η εποχή τους. Σίγουρα θα σας έλεγα να φτιάξετε το μεθυσμένο κοτόπουλο, σιτσιλιάνικη σαλάτα, τηγανιά μανιταριών, ένα ριζότο για να συνοδέψετε το κοτόπουλο και για επιδόρπιο το μοναδικό μας Μπουντίνο, μια συνταγή της μαμάς μου για πουτίγκα σοκολάτα.
“Το μοναδικό μας Μπουντίνο, μια συνταγή της μαμάς μου για πουτίγκα σοκολάτα…” (φωτ.: Assouline, The Missoni Family Cookbook)
Η άλλη είναι “Cosy”. Τα πιάτα μας δεν είναι ποτέ δήθεν, δεν παριστάνουν κάτι άλλο απ’ αυτό που είναι: φτιάχνονται με αγάπη για ανθρώπους που αγαπάς». Συζητάμε για τα πράγματα χωρίς τα οποία δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε. Στο δικό μου «ψωμί» ο Φραντσέσκο απαντά «κρέας». Του λέω ότι προσπαθώ να γίνω χορτοφάγος, αδυνατεί να με καταλάβει, αλλά τα βρίσκουμε τουλάχιστον στο παγωτό. «Λατρεύω το παγωτό! Το καλοκαίρι μπορώ να τρώω μισό κιλό παγωτό κάθε βράδυ. Είμαι κλασικός τύπος, fior di latte και σορμπέ φράουλα. Και βέβαια αυθεντική γρανίτα από τη Σικελία με φρέσκα φρούτα».
Η κουβέντα με τον Φραντσέσκο συνεχίζεται στο τραπέζι που έχει στρωθεί για εμάς σε έναν από τους εκπληκτικούς εξωτερικούς χώρους του «Domes Miramare», πλάι στη θάλασσα και κάτω από τις υπεραιωνόβιες ελιές που δεσπόζουν στο ξέφωτο.
Και αν κρίνω από τον ενθουσιασμό με τον οποίο μοιράζεται μαζί μου τα αγαπημένα του σάντουιτς, παγωτά, απεριτίβο και στέκια στο Μιλάνο, το επόμενο βιβλίο του θα μπορούσε να είναι ένα love letter στην πόλη στην οποία μεγάλωσε. Και καθώς τα ποτήρια υψώνονται μαζί με τις προπόσεις στο φως του δειλινού για ένα πράγμα είμαι σίγουρη: το brand Missoni δεν είναι απλώς ένα ηχηρό όνομα στον κόσμο της μόδας και του design. Είναι τρόπος ζωής.
The Missoni Family Cookbook. Kυκλοφορεί από τις εκδόσεις Assouline.
